مدل قدیمی پژو E-Traveller یک خودروی چندمنظوره (MPV) برقی قابل احترام بود که هنگام عرضه در پنج سال پیش، نشانه‌های واقعی از امیدواری را به همراه داشت.

در زمانی که امکان خرید یک خودروی هفت نفره برقی وجود نداشت، این مدل نیازهای گروه خاصی را برطرف می‌کرد که به دنبال یک جابجا کننده مسافر سازگار با محیط زیست برای حمل تعداد زیادی سرنشین و وسایل آن‌ها بدون دردسر بودند. احتمالاً شما هم در مسیر هتل به فرودگاه سوار یکی از آن‌ها شده‌اید، بدون اینکه متوجه برقی بودن آن شوید.

با این حال، علیرغم تمام فضا و کاربردی بودن، E-Traveller قدیمی به دلیل برد حرکتی بسیار کوتاه که به سختی برای گشت‌ و گذارهای کوتاه شهری کافی بود، محدود شده بود. باتری ۵۰ کیلووات ساعتی آن تنها می‌توانست مسافتی تا ۱۴۸ مایل را پوشش دهد (که در دنیای واقعی به ۱۲۰ مایل نزدیک‌تر بود)؛ به همین دلیل، کاربری آن به عنوان یک خودروی خانوادگی یا شاتل فرودگاهی تحت تأثیر قرار می‌گرفت.

پژو امیدوار است این محدودیت‌ها را در نسخه به‌روز شده E-Traveller برطرف کند. این خودرو اکنون به باتری جدید، ظاهری تازه و فناوری‌های داخلی ارتقا یافته مجهز شده تا بتواند با رقبایی مانند فورد E-Tourneo Custom و برادران فنی خود یعنی واکسهال Vivaro Life و سیتروئن ë-Spacetourer رقابت کند.

علاوه بر این، پژو نیم نگاهی به رقبای برقی هفت نفره دیگر مانند کیا EV9 و فولکس واگن ID Buzz دارد که تعداد آن‌ها از زمان ورود اولین E-Traveller به جاده‌ها افزایش یافته است.

بنابراین، آیا این MPV برقی جدید کیفیت کافی برای پایداری در بخش خودروهای مسافربری را دارد یا همچنان ریشه‌های تجاری و ون‌مانندش مانع پیشرفت آن می‌شود؟

قضاوت نهایی

پژو E-Traveller

این جابجا کننده مسافر برقی و بسیار جادار، به دلیل برد حرکتی کوتاه، عملکرد ضعیف و قیمت بالا با چالش روبروست.

نقاط قوت	نقاط ضعف
فضای داخلی بسیار وسیع و منعطف	برد حرکتی واقعی ناامیدکننده است
مجهز به فناوری‌های کاربردی و مدرن	سواری خشک در مواجهه با دست‌اندازها و لرزش در سرعت‌های بالا
قیمت کمتر نسبت به بسیاری از جایگزین‌های هفت نفره	متریال داخلی ارزان‌قیمت که با برچسب قیمتی خودرو همخوانی ندارد

طراحی و استایل

E-Traveller نسبت به سلف خود که بینی پهنی داشت، تحت یک فیس‌لیفت ملایم قرار گرفته تا با زبان طراحی جدید محصولات مسافربری این برند فرانسوی هماهنگ شود.

به این ترتیب، E-Traveller دارای ویژگی‌های طراحی شاخص پژو، مانند لوگوی جدید و امضای نوری LED سه تکه (چنگال شیر) است که در نمای جلوی تمام مدل‌های فعلی دیده می‌شود.

البته، پژو در تغییر ظاهر ون‌های بزرگ استلانتیس محدودیت‌هایی دارد، زیرا این خودروها تقریباً با مدل‌های فروخته شده توسط واکسهال، سیتروئن و تویوتا یکسان هستند.

این خودرو نسبت به نسخه قبلی ظاهر بهتری دارد و اگرچه تشخیص تفاوت‌های آن با خواهرخوانده‌های استلانتیسی‌اش دشوار است، اما در کل طراحی ساده و بی‌آلایشی دارد.

با وجود اینکه ظاهر آن با مدل Expert (نسخه باری) یکسان به نظر می‌رسد، اما به لطف رینگ‌های آلومینیومی و سپرهای هم‌رنگ بدنه، کمی شیک‌تر جلوه می‌کند.

فارغ از تغییرات ظاهری جزئی، تمرکز پژو بر ارتقای زیرساخت‌های مکانیکی E-Traveller، به ویژه باتری بوده است. واحد قدیمی ۵۰ کیلووات ساعتی جای خود را به یک باتری لیتیوم یونی ۷۵ کیلووات ساعتی داده است که وعده پیمایش تا ۲۱۷ مایل را می‌دهد؛ افزایشی حدود ۷۰ مایل نسبت به نسل قبل.

دو سطح تجهیزات در دسترس است. تیپ پایه Active دارای رینگ‌های ۱۷ اینچی، سیستم سرگرمی با نمایشگر لمسی ۱۰ اینچی و تهویه مطبوع دوکاناله است. تیپ پرچمدار Allure نیز به رینگ‌های ۱۷ اینچی تراش‌خورده، سیستم ارتقا یافته i-Connect پژو همراه با نویگیشن، صندلی‌های گرم‌کن‌دار و دوربین ۱۸۰ درجه مجهز شده است.

شما می‌توانید E-Traveller را با ظرفیت ۵ یا ۸ صندلی و در دو فرم بدنه استاندارد یا بلند (Long) سفارش دهید.

فضای داخلی

وقتی صحبت از فضا و کاربردی بودن به میان می‌آید، هیچ خودرویی نمی‌تواند به پای یک MPV مبتنی بر ون برسد.

خودروی مورد تست ما که نسخه بلند (Long) بود، در داخل حس یک غار وسیع را منتقل می‌کرد؛ حتی با وجود سه ردیف و هشت صندلی، فضای صندوق عقب ۹۸۹ لیتر است. با خواباندن ردیف سوم که نسبت ۶۰:۴۰ دارد، ظرفیت بار به عدد خیره‌کننده ۲۴۰۰ لیتر می‌رسد.

کفی صندلی راننده می‌توانست کمی بلندتر باشد و حمایت کافی از ران‌ها انجام نمی‌دهد. همچنین کمی تقویت بیشتر در قسمت شانه‌ها می‌توانست به راحتی صندلی کمک کند.

با حذف هر دو ردیف صندلی‌های عقب، بیش از ۴۵۰۰ لیتر فضای بار در اختیار خواهید داشت.

فضای سر در تمام بخش‌ها خوب است، اما فضای پا برای بزرگسالان در ردیف آخر کمی محدود به نظر می‌رسد، مشابه آنچه در کیا EV9 هفت نفره می‌بینیم. موقعیت بالای صندلی راننده به این معنی است که دید خوبی به بیرون دارید و قابلیت تنظیم صندلی نیز مناسب است.

پلاستیک‌های سخت و بادوام به وفور دیده می‌شوند، اما برای یک MPV با ظرفیت حمل بار بالا، می‌توان از این مورد چشم‌پوشی کرد. با این حال، استفاده از متریال نرم‌تر روی داشبورد می‌توانست به دور شدن حس کابین از ریشه‌های تجاری‌اش کمک کند.

نمایشگر ۱۰ اینچی جدید سیستم سرگرمی علیرغم برخی تاخیرهای جزئی، هنگام رانندگی به راحتی قابل استفاده است. شما می‌توانید بدون دردسر بین عملکردهای مختلف جابجا شوید، اما پاسخگویی سریع‌تر و گرافیک شفاف‌تر انتظار می‌رفت.

طراحی داشبورد هوشمندانه است و برای کنترل سیستم تهویه از کلیدها و سوئیچ‌های واقعی استفاده شده است. همچنین فضاهای ذخیره‌سازی متعدد و پورت‌های شارژ برای تلفن همراه در دسترس است.

پیشرانه و عملکرد

یک موتور الکتریکی ۱۳۴ اسب بخاری وظیفه به حرکت درآوردن چرخ‌های جلو را بر عهده دارد که ۱۹۲ پوند-فوت گشتاور تولید می‌کند. اگرچه این اعداد برای بسیاری از ون‌ها مناسب است، اما در پژو E-Traveller بزرگ و سنگین چندان کارآمد نیست.

فقط کافی است به شتاب صفر تا صد ۱۴.۳ ثانیه‌ای آن نگاه کنید تا متوجه شوید ۱۳۴ اسب بخار برای جابجایی وزن ۲۲۴۰ کیلوگرمی آن کافی نیست. حتی در حالت اسپرت، خودرو کند و تنبل به نظر می‌رسد. سرعت گرفتن در مسیرهای ورودی بزرگراه زمان‌بر است اما در سرعت‌های کروز اتوبانی عملکرد قابل قبولی دارد. فقط مراقب باشید که در سرعت‌های بالای ۷۰ مایل بر ساعت، شارژ باتری به سرعت کاهش می‌یابد.

هنگام حرکت از تقاطع‌ها در روزهای بارانی، انتظار کمی انحراف گشتاوری و هرزگردی چرخ‌ها را داشته باشید.

در مورد برد حرکتی، عدد اعلامی ۲۱۷ مایل در دنیای واقعی بیشتر شبیه ۱۸۰ مایل است که کاربرد E-Traveller را برای خانواده‌ها و ناوگان‌های شاتل فرودگاهی محدود می‌کند.

سیستم ترمز بازتولیدی با استفاده از پدال‌های پشت فرمان کنترل می‌شود و در کل به خوبی عمل می‌کند. بالاترین تنظیم بازتولید کمی بیش از حد تهاجمی است، بنابراین ما تنظیم میانی را برای رانندگی شهری ترجیح دادیم.

انتظار بازخورد زیادی از پدال ترمز نداشته باشید، چرا که برای سلیقه ما کمی بیش از حد طولانی و نرم است.

سواری و هندلینگ

E-Traveller به طور کلی خودرویی خوش‌رفتار برای رانندگی است.

با طول ۵.۳ متر، عبور دادن آن از کوچه‌های شهر نسبت به خودرویی مثل کیا EV9 دشوارتر به نظر می‌رسد، اما موقعیت بالای صندلی‌ها دید خوبی فراهم می‌کند. فرمان سبک است و فاقد بازخورد لازم بوده و در سرعت‌های پایین حس مرده‌ای دارد.

در محیط‌های شهری سواری خوبی دارد، اما در جاده‌های روستایی و ناهموار، خودرو کاملاً پرنوسان و ناپایدار عمل می‌کند و با برخورد به هر چاله، صدای ضربه به کابین منتقل می‌شود.

در حالت بدون بار و در حالی که فقط راننده سوار است، به نظر می‌رسد سیستم تعلیق نمی‌تواند وزن را به خوبی کنترل کند و در جاده‌های بی‌کیفیت، تکان‌های عرضی زیادی دارد.

حرکت گهواره‌ای بدنه در پیچ‌ها زیاد است که البته از یک MPV با فاصله محوری بلند و بر پایه ون انتظار می‌رود. در جاده‌های صاف‌تر و سرعت حدود ۴۰ مایل، سواری خودرو نرم و راحت است.

در سرعت‌های اتوبانی هم خودرو پایدار است، اما به دلیل مساحت جلوی بزرگ پژو، افزایش صدای باد چندان غافلگیرکننده نخواهد بود.

هزینه‌های نگهداری و شارژ

حداکثر توان شارژ ۱۰۰ کیلوواتی DC یک نقطه ضعف است، به خصوص اگر به شبکه شارژ عمومی وابسته باشید. این یعنی ۴۵ دقیقه برای شارژ ۱۰ تا ۸۰ درصد زمان نیاز است که ایده‌آل نیست و نمی‌تواند با زمان زیر ۳۰ دقیقه فولکس واگن ID Buzz با توان ۱۸۵ کیلووات رقابت کند.

این سرعت شارژ پایین شاید برای نسخه باری که قرار است مسافت‌های کوتاهی را در روز طی کند و شب در انبار شارژ شود مشکلی نباشد، اما برای یک خودروی خانوادگی چالش‌برانگیز است.

سپس به موضوع اصلی یعنی قیمت می‌رسیم. مدل‌های پایه Active از حدود ۴۹ هزار پوند شروع می‌شوند، اما مدل Allure مورد تست ما با فاصله محوری بلند، بیش از ۵۴ هزار پوند قیمت داشت. سطح تجهیزات خوب است و فضای بسیار زیادی در اختیار دارید، اما تجربه رانندگی و برد حرکتی آن در سطح رقبای شاسی‌بلند (SUV) نیست.

این خودرو از نظر قیمتی پایین‌تر از محصولاتی مانند کیا EV9 و فولکس واگن ID Buzz قرار می‌گیرد، اما هر دوی آن‌ها با یک بار شارژ مسافت بیشتری می‌روند، به همان اندازه جادار هستند و حس لوکس‌تری در داخل کابین دارند.

و اما در مورد اجاره خودرو یا خرید گزینه‌های دیگر؛ آیا پژو E-5008 انتخاب منطقی‌تری نیست؟ برای خریداران شخصی، این مدل تنها حدود ۴۰۰ پوند گران‌تر از E-Traveller است اما با هفت صندلی عرضه می‌شود و در نسخه باتری بزرگ، بیش از ۴۰۰ مایل پیمایش دارد.