تجربه رانندگی طولانی مدت با اشکودا کامیک مونته کارلو ۱.۵ TSI

آپدیت اول

کمی بیشتر از یک دهه دیگر، خودروهای بنزینی خالص فقط در بازار دست‌دوم پیدا می‌شوند. شاید حتی زودتر از این هم اتفاق بیفتد.

دولت جدید کارگر بریتانیا در حال بررسی بازگشت ممنوعیت فروش خودروهای درون‌سوز جدید از سال ۲۰۳۰ است (که سال گذشته توسط محافظه‌کاران پنج سال به تعویق افتاده بود) و برخی برنامه‌های خودروسازان تا پیش از ورود به دهه ۲۰۳۰ روی خودروهای برقی و هیبریدی تمرکز کرده‌اند.

به همین دلیل خودروهایی مثل اشکودا کامیک جدید ما که مجهز به موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربوبنزین است (بله، بدون هیچ کمک هیبریدی)، گونه‌ای در حال انقراض هستند. در ماه‌های آینده می‌خواهیم ببینیم آیا واقعاً دلمان برای چنین پیشرانه‌هایی تنگ خواهد شد یا نه.

کامیک کوچک‌ترین «خودروی بزرگ» اشکودا است که زیر کاروک، کودیاک و انیاک الکتریکی قرار می‌گیرد. سال ۲۰۱۹ معرفی شد و سال گذشته فیس‌لیفت شد (زیبایی سنتی ندارد و بیشتر حس استورم‌تروپر جنگ ستارگان را می‌دهد) و به عنوان جایگزینی بلندقدتر و جادارتر نسبت به اسکالا شناخته می‌شود. مخاطب اصلی آن خانواده‌های کوچک در سگمنت بسیار شلوغ B-SUV است.

مانند همه اشکوداها، کامیک قیمت بسیار رقابتی دارد و از ۲۴۰۴۰ پوند شروع می‌شود (که با موتور ۱.۰ لیتری سه سیلندر ۹۴ اسبی و گیربکس پنج سرعته دستی همراه است). این قیمت‌گذاری باعث شده یکی از پرفروش‌ترین مدل‌های اشکودا در بریتانیا باشد و از ابتدای سال گذشته حدود ۱۶۰۰۰ دستگاه فروخته است، هم‌سطح اکتاویا.

ماشین ما نسخه مونته کارلو رده‌بالا است. اسم آن اسپرت به نظر می‌رسد؟ بیشتر شبیه یاریس GR Sport است تا GR یاریس؛ یعنی فقط ظاهر اسپرت دارد و زیر پوست تغییری نکرده است. در داخل صندلی‌های اسپرت سطلی شکل، سقف شیشه‌ای پانوراما، تهویه دو ناحیه‌ای و صفحه آمپر دیجیتال ۱۰.۲۵ اینچی دارد.

و روی رینگ‌های ۱۸ اینچی جذاب می‌چرخد. قیمت ۳۱۵۸۰ پوندی (شامل رنگ اختیاری Moon White به مبلغ ۶۶۰ پوند) هنوز هم بسیار مناسب است. اما انتظار لوکس کامل نداشته باشید؛ صندلی‌ها دستی تنظیم می‌شوند و بیشتر کابین پلاستیکی است.

اولین برخورد چطور بود؟ کامیک بدون تکلف فوق‌العاده است. نه، ما در Autocar ضد برقی نیستیم؛ اتفاقاً هر روز بهتر و بهتر می‌شوند.

اما چیزی که پیشرانه‌های برقی حذف می‌کنند (به جز کارهای جالبی که تویوتا/لکسوس روی گیربکس انجام می‌دهند) نیاز به دنده و گیربکس معمولی است. و برای عاشقان خودرو، حس آنالوگ و مستقیم دنده عوض کردن واقعاً قابل جایگزینی نیست.

به همین دلیل گیربکس شش سرعته دستی کامیک لذت خاصی دارد؛ کلاچ وزن و فنر عالی دارد و دسته دنده حس خوبی منتقل می‌کند. با این حال فاصله دنده‌ها کمی نزدیک‌تر از رقبایی مثل کیا استونیک است و چند بار به اشتباه دنده سوم را به جای اول جا زدم.

کامیک رانندگی خیلی خوبی هم دارد. در مدت کوتاهی که با هم بودیم هم در بزرگراه پایدار بود و هم در شهر چابک. بخشی از این موضوع به پلتفرم فوق‌العاده انعطاف‌پذیر MQB گروه فولکس‌واگن برمی‌گردد که زیرسازی خودروهایی از آئودی A1 تا فولکس T-Cross را انجام می‌دهد.

ابعاد آن فریبنده است؛ طول ۴۲۴۱ میلی‌متر، عرض ۱۷۹۳ و ارتفاع ۱۵۶۲ میلی‌متر است، یعنی هم‌اندازه نیسان جوک اما ۴۰۰ لیتر فضای صندوق با صندلی‌های بالا دارد؛ به راحتی وسایل ورزشی و یک سگ کوکاپو جا می‌شود. فضای پای عقب هم عالی است و امکانات کاربردی مثل قلاب کیف، محفظه‌های عمیق و حتی سطل زباله واقعی دارد.

این رویکرد کاربردی در استفاده روزمره هم دیده می‌شود؛ دکمه‌ها و کلیدهای فیزیکی برای کنترل‌های اصلی مثل دمای کابین وجود دارد. فقط کلید ولوم واقعی به جای نقطه لمسی روی نمایشگر ۹.۲ اینچی کمی عجیب است، هرچند رولر روی فرمان جبران می‌کند. نکته مثبت دیگر Android Auto و Apple CarPlay بی‌سیم است.

یک نکته بحث‌برانگیز موقعیت نشستن است؛ نسبت به رقبا پایین‌تر می‌نشینید و حس هاچبک بیشتری دارد. من خیلی دوست دارم ولی نامزدم که کراس‌اور دارد خوشش نیامد. می‌توانید صندلی را بالا ببرید ولی چیدمان برای آن مناسب نیست.

از طرف دیگر این موقعیت رانندگی لذت‌بخشی ایجاد می‌کند به‌خصوص در جاده‌های پرپیچ. فرمان سبک و نرم و فاصله محوری کوتاه ۲۶۵۱ میلی‌متری به همراه مانورپذیری عالی در پارکینگ‌های تنگ، تجربه رانندگی را دلپذیر می‌کند.

وقتی موتور ۱.۵ لیتری توربو ۱۴۸ اسبی نزدیک ۵۰ مایل بر گالن مصرف دارد، کامیک واقعاً به نظر یک معامله فوق‌العاده می‌رسد.

جالب خواهد بود ببینیم آیا پس از پایان ماه عسل چیزی آزاردهنده می‌شود یا نه و آیا کاربردی بودنش یا پیشرانه کم‌مصرفش ستاره اصلی خواهد شد.

سفرهای جاده‌ای زیادی برنامه‌ریزی شده از جمله یک سفر قاره‌ای و من بی‌صبرانه منتظرم.

آپدیت دوم

خیلی از دوستانم فکر می‌کنند کمی دیوانه‌ام.

وقتی به آن‌ها می‌گویم اشکودا کامیک واقعاً می‌تواند روی پارکینگ خیالی من پارک شود اگر نیاز به یک خودروی خانوادگی داشته باشم، دوباره می‌پرسند حالم خوب است یا نه.

بیش از ۶۰۰۰ مایل با این کراس‌اور کوچک پرجنب‌وجوش رانده‌ام و به سختی می‌توانم نکته منفی جدی پیدا کنم.

بله، موتور ۱.۵ لیتری توربو می‌توانست قوی‌تر باشد ولی در عوض مصرف ۵۲ مایل بر گالن دارد که رفت‌وآمد طولانی من از ساوت‌همپتون تا دفتر Autocar در تویکنهام را بسیار ارزان کرده است.

بله، کابین می‌توانست لوکس‌تر باشد مخصوصاً در نسخه مونته کارلو رده‌بالا، ولی صندلی‌های خوش‌فرم و سقف پانوراما دارد و چون قرار نیست لوکس باشد، کثیف شدنش برایم مهم نیست.

و بله، فاصله دنده‌ها می‌توانست بهتر باشد (چندین بار دنده سوم را به جای اول جا زدم) ولی به جز آن گیربکس دستی نسبتاً نرم و لذت‌بخشی است؛ من عاشق دنده دستی‌ام.

علاوه بر این امکانات بسیار کاربردی برای خانواده دارد؛ نگهدارنده موبایل روی پشت صندلی جلو، سطل زباله واقعی با کیسه و حتی چتر در درب راننده. و هر کسی از یخ‌شکن پشت درب باک قدردانی می‌کند. اشکودا واقعاً برند مردم است.

وقتی همه این‌ها را با قیمت پایه ۲۹۴۳۵ پوند ترکیب کنید، انگار حراج جمعه سیاه است. فقط کیا استونیک در این سگمنت به همین اندازه مقرون‌به‌صرفه به نظر می‌رسد.

و وقتی می‌بینید فولکس‌واگن T-Cross و تایگو با مشخصات مشابه به ترتیب ۳۱۸۲۵ و ۳۲۸۳۰ پوند قیمت دارند (هرچند هر دو اتوماتیک هستند) ولی زیر پوست تقریباً همان ماشین هستند، ارزش کامیک بیشتر مشخص می‌شود.

میدانم نقطه ضعف ظاهری آن را همه می‌بینند؛ خیلی زیبا نیست. ولی زشت هم نیست و شاید با رنگ‌های دیگر جذاب‌تر شود.

پس دوباره پرچم اشکودا را بالا می‌برم: خودرویی می‌خواهید که همه کارهای یک خودرو را عالی انجام دهد، کثیف شدنش برایتان مهم نباشد، مثل فولکس‌واگن رانده شود، بچه‌هایتان را سرگرم کند، زیر ۳۰ هزار پوند قیمت داشته باشد، هزینه سوخت و بیمه کمی داشته باشد و تنها نقطه ضعفش ظاهری باشد که فقط مادرش عاشقش است؟ خب چرا یک اشکودا کامیک نخرید؟

آپدیت سوم: نتیجه‌گیری

از بچگی به من گفته‌اند: «هیچ چیز مجانی نیست.»

ولی طبق ادعای اشکودا این درست نیست. رانندگان اشکودا چیزهای زیادی به صورت رایگان دریافت می‌کنند و من همیشه از این امکانات غیرمنتظره کامیک لذت بردم؛ از چتر و یخ‌شکن گرفته تا نگهدارنده موبایل برای بچه‌ها و حتی سطل زباله با کیسه.

شاید خیلی‌ها از این امکانات استفاده نکنند ولی این جزئیات کوچک باعث شد بیشتر از هر خودروی دیگری در این مدت به کامیک احساس نزدیکی کنم. حالا که کامیک از ناوگان ما رفته واقعاً دلم برای این حس تنگ می‌شود.

کامیک کوچک‌ترین شاسی‌بلند اشکودا است که زیر کاروک، کودیاک و انیاک الکتریکی قرار می‌گیرد. برای خانواده‌های کوچک که دنبال معامله خوب هستند (از ۲۴۰۴۰ پوند) و ظاهر خیلی زیبا برایشان اولویت نیست (یا طرفدار جنگ ستارگان هستند!) طراحی شده.

ماشین ما نسخه مونته کارلو رده‌بالا بود. اسم آن اسپرت است ولی خیلی از رالی فاصله دارد. با قیمت ۳۱۵۸۰ پوند امکانات زیادی مثل سقف پانوراما، تهویه دو ناحیه‌ای، صندلی‌های سطلی و صفحه آمپر دیجیتال ۱۰.۲۵ اینچی داشت.

صندلی‌ها برای سفرهای طولانی فوق‌العاده بودند و تنظیمات زیادی داشتند. کلیدهای فیزیکی کنترل تهویه و رولرهای فرمان هم عالی بودند و زندگی با کامیک را بسیار آسان می‌کردند؛ فقط برای همگام‌سازی دو ناحیه باید به صفحه نمایش می‌رفتم که کمی آزاردهنده بود.

صفحه نمایش یکی از نقاط ضعف اصلی بود؛ کند بود، همیشه پاسخ نمی‌داد و حس ۱۰ سال قدیمی داشت. ولی Android Auto و Apple CarPlay بی‌سیم همیشه فعال بود چون نقشه داخلی تقریباً بی‌فایده بود.

فضای ذخیره‌سازی عالی بود و صندوق ۴۰۰ لیتری عمیق همه وسایل ورزشی من و حتی بیشتر را جا می‌داد.

محفظه بار هم پر از امکانات کاربردی اشکودا بود؛ قلاب‌ها و شبکه بار زیر طاقچه که مورد علاقه شخصی من بود.

اما دلیل اصلی تست کامیک بررسی این بود که آیا هنوز برای پیشرانه‌های بنزینی خالص در بازاری که پر از خودروهای برقی و هیبریدی جدید است جا دارد یا نه. پاسخ مثبت است.

موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربو یکی از بهترین ویژگی‌های کامیک است. نه تنها نرم کار می‌کند بلکه در ۷۰۰۰ مایل من حدود ۵۲ مایل بر گالن مصرف داشت که با بسیاری از هیبریدها (مثل هوندا HR-V) برابر است و بالاتر از ادعای ۴۷.۸ مایل بر گالن اشکودا.

باک ۵۳ لیتری با حدود ۷۰ پوند پر می‌شود و بیش از ۶۰۰ مایل برد می‌دهد.

و در نهایت چیزی که هم عاشقش هستم و هم ازش متنفرم: گیربکس شش سرعته دستی. داشتن دنده دستی در خودروی جدید ۲۰۲۵ واقعاً لذت‌بخش است مخصوصاً وقتی خیلی از برندها (از جمله خواهر بزرگتر فولکس‌واگن) آن را کنار گذاشته‌اند.

کلاچ وزن و فنر خوبی داشت ولی فاصله دنده‌ها کمی نزدیک بود و بارها به جای دنده یک، دنده سه جا زدم.

در کل کامیک بدون تکلف فوق‌العاده است و نکته منفی کمی دارد. خیلی کارها را خوب انجام می‌دهد و قیمت منطقی دارد ولی اغلب به خاطر گزینه‌های جذاب‌تر نادیده گرفته می‌شود.

اگر طرفدار فوتبال باشید، کامیک مثل مایکل کاریک در دنیای خودرو است؛ همه چیز را ساده و بی‌ادعا عالی انجام می‌دهد و به همین دلیل شاید اعتبار لازم را نگیرد. پس وقتی هیبریدهای هوشمند و خودروهای برقی آینده‌نگر تیتر اخبار هستند، این کراس‌اور دوست‌داشتنی و ساده را فراموش نکنید.

مشخصات اشکودا کامیک ۱.۵ TSI 150PS مونته کارلو

قیمت: قیمت پایه جدید ۳۰۶۸۰ پوند، قیمت فعلی ۳۰۶۸۰ پوند، قیمت تست‌شده ۳۱۵۸۰ پوند

آپشن‌ها: رنگ متالیک Moon White به مبلغ ۶۶۰ پوند، آماده‌سازی بکسل ۲۴۰ پوند

مصرف سوخت و برد: ادعای کارخانه ۴۷.۸ مایل بر گالن، حجم باک ۵۳ لیتر، میانگین تست ۵۳.۶ مایل بر گالن، بهترین ۶۵.۲، بدترین ۳۱.۹، برد واقعی ۶۱۳ مایل

مشخصات فنی: شتاب ۰-۱۰۰: ۸.۳ ثانیه، حداکثر سرعت ۲۱۴ کیلومتر، موتور ۴ سیلندر خطی ۱۴۹۸ سی‌سی توربو بنزین، قدرت ۱۴۸ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور، گشتاور ۲۵۰ نیوتن‌متر در ۲۰۰۰ دور، گیربکس ۶ سرعته دستی، دیفرانسیل جلو، حجم صندوق ۴۰۰ لیتر، رینگ ۱۸ اینچی، لاستیک ۲۱۵/۴۵ R18، وزن ۱۲۳۴ کیلوگرم

هزینه‌های سرویس و رانندگی: لیزینگ ۲۶۵ پوند در ماه، آلایندگی ۱۳۰ گرم CO2، هیچ هزینه سرویس یا خرج دیگری، هزینه سوخت ۸۸۹ پوند، هزینه هر مایل ۱۳ پنس، بدون عیب و ایراد