بررسی بلندمدت اشکودا کامیک 2025

به روزرسانی اول

در کمی بیش از یک دهه آینده، خودروهای تماما بنزینی احتمالا فقط در بازار دست دوم دیده خواهند شد و حتی ممکن است این زمان زودتر از انتظار فرا برسد.

دولت جدید بریتانیا در حال بررسی بازگشت به ممنوعیت فروش خودروهای درون سوز از سال 2030 است و بسیاری از برنامه های خودروسازان نیز ورود جدی به دهه 2030 را با تمرکز بر محصولات برقی پیش بینی می کنند.

همین موضوع باعث می شود خودروهایی مانند اشکودا کامیک با موتور 1.5 لیتری توربوشارژ بنزینی و بدون هیچ گونه کمک هیبریدی، به گونه ای در حال انقراض تلقی شوند. هدف این تست بلندمدت بررسی این است که آیا چنین پیشرانه هایی واقعا دلتنگی ایجاد خواهند کرد یا نه.

کامیک کوچک ترین کراس اوور اشکودا محسوب می شود و پایین تر از کاروک، کودیاک و مدل برقی انیاک قرار می گیرد. این خودرو که نخستین بار در سال 2019 معرفی شد، سال گذشته فیس لیفتی را تجربه کرد و به عنوان جایگزینی کمی مرتفع تر و جادارتر نسبت به اسکالا در سگمنت B-SUV عرضه می شود.

قیمت گذاری رقابتی همیشه از ویژگی های اشکودا بوده و کامیک نیز از این قاعده مستثنا نیست. این مدل در بازار بریتانیا با قیمت پایه 24040 پوند عرضه شده و همین موضوع آن را به یکی از پرفروش ترین محصولات برند تبدیل کرده است.

خودروی مورد بررسی نسخه مونت کارلو است؛ نامی که بیشتر به معنای ظاهر اسپرت تر است تا تغییرات فنی. در کابین، صندلی های اسپرت، سقف پانوراما، تهویه دوکاناله و صفحه نمایش دیجیتال 10.25 اینچی دیده می شود.

رینگ های 18 اینچی و قیمت نهایی 31580 پوندی همچنان این خودرو را در محدوده ای مقرون به صرفه نگه می دارد، هرچند نباید انتظار کیفیت لوکس داشت. استفاده گسترده از پلاستیک در کابین و تنظیم دستی صندلی ها این موضوع را یادآوری می کند.

در اولین تجربه رانندگی، کامیک خودرویی ساده اما دوست داشتنی نشان می دهد. وجود گیربکس دستی شش سرعته با کلاچ خوش وزن و تعویض دنده لذت بخش، تجربه ای است که در بسیاری از خودروهای جدید از بین رفته است.

کامیک روی پلتفرم MQB گروه فولکس واگن ساخته شده و همین موضوع باعث شده کیفیت رانندگی آن چه در شهر و چه در بزرگراه ها رضایت بخش باشد.

ابعاد جمع و جور در کنار صندوق 400 لیتری، فضای کابین مناسب و جزئیات کاربردی مانند قلاب های بار و محفظه های عمیق، کامیک را به خودرویی کاملا کاربردی تبدیل کرده است.

وجود دکمه های فیزیکی برای تنظیمات اصلی، استفاده روزمره را ساده می کند. البته کنترل صدا روی نمایشگر لمسی چندان ایده آل نیست، هرچند اتصال بی سیم اندروید اتو و اپل کارپلی یک امتیاز مهم محسوب می شود.

موقعیت نشستن نسبتا پایین تر نسبت به رقبا حس هاچ بک را منتقل می کند که برای برخی خوشایند و برای برخی دیگر غیرمعمول است.

مصرف سوخت نزدیک به 50 مایل بر گالن در همین ابتدای کار، نشان می دهد این پیشرانه بنزینی هنوز حرف هایی برای گفتن دارد.

به روزرسانی دوم

پس از بیش از 6000 مایل رانندگی در شرایط مختلف، کامیک همچنان خودرویی کم دردسر و منطقی باقی مانده است.

هرچند قدرت موتور می توانست کمی بیشتر باشد، اما مصرف سوخت حدود 52 مایل بر گالن این کمبود را جبران می کند.

امکانات کاربردی مانند نگهدارنده تلفن برای سرنشینان عقب، سطل زباله کوچک و حتی چتر داخل درب راننده، نشان می دهد اشکودا به جزئیات اهمیت می دهد.

در این بازه قیمتی، تنها رقبایی مانند کیا استونیک می توانند چنین ارزشی ارائه دهند و حتی مدل های هم خانواده فولکس واگن گران تر هستند.

به روزرسانی سوم: جمع بندی نهایی

کامیک شاید زیباترین خودرو بازار نباشد، اما مجموعه ای از ویژگی های کوچک و هوشمندانه باعث می شود به مرور به آن علاقه مند شوید.

نسخه مونت کارلو با وجود ظاهر اسپرت، تمرکز خود را روی راحتی و کاربردپذیری حفظ کرده و صندلی های راحت آن در سفرهای طولانی بسیار مفید هستند.

سیستم مولتی مدیا نقطه ضعف اصلی خودرو است، اما اتصال بی سیم گوشی های هوشمند این مشکل را تا حدی جبران می کند.

در نهایت، اشکودا کامیک نشان می دهد که پیشرانه های بنزینی ساده هنوز هم می توانند منطقی، کم مصرف و دوست داشتنی باشند.

برای مطالعه تحلیل های بیشتر در حوزه خودرو، می توانید به مجله ازکیش و سایر مطالب تحلیلی در ازکیش مراجعه کنید.