خودروی جدید پولستار 5 تحقق رویای یک مهندس است. در حالی که مدل های قبلی پولستار همگی بر پایه پلتفرم های مشترک با سایر محصولات گروه جیلی ساخته شده بودند، این سدان اسپرت عملاً با یک طراحی کاملاً جدید و از صفر شکل گرفته است.

در نتیجه، این خودرو صرفاً یک خودروی برقی دیگر با پلتفرم مشترک و قدرت عجیب و غریب نیست (هرچند که تا 872 اسب بخار قدرت دارد، چون این سبک رایج در این رده است). پولستار 5 بر پایه معماری عملکردی اختصاصی پولستار بنا شده که به طور غیرمعمولی از یک شاسی آلومینیومی اکسترود شده متصل به هم بهره می برد. اگرچه هنوز قطعات الکتریکی مشترک زیادی وجود دارد، اما این ساختار به پولستار اجازه داد تا بدون محدودیت ها و عوامل محدودکننده ای که معمولاً با پلتفرم های مشترک همراه است، تمام توان خود را به کار گیرد.

نمره نهایی و قضاوت

بررسی پروتوتایپ پولستار 5

• نقاط مثبت: فرمان پذیری و هندلینگ، طراحی ظاهری، مواد داخلی غیرمعمول اما با کیفیت بالا.
• نقاط منفی: برد حرکتی در مدل پرفورمنس، سیستم سرگرمی و رابط کاربری.

طراحی و استایل

شاسی آلومینیومی اکسترود شده به خودی خود چیز جدیدی نیست. این ساختار مشهورترین کاربرد خود را در بسیاری از مدل های لوتوس از زمان الیز داشته و سایر سازندگان خودروهای اسپرت کم تیراژ نیز از آن استفاده می کنند. نکته کلیدی در اینجا "تیراژ کم" است، زیرا پولستار 5 اولین بار است که یک مدل با تولید انبوه به این روش ساخته می شود.

مهندسان می گویند هیچ نوآوری واحدی برای ممکن ساختن این کار وجود ندارد؛ پولستار فقط در موقعیت ایده آلی برای امتحان کردن آن است. چالش این روش آن است که هزینه ساخت هر دستگاه خودرو را گران تر می کند، اما ابزارسازی آن در مقایسه با ماشین های عظیم پرس که قطعات فولادی یکپارچه بدنه را تولید می کنند، بسیار ارزان تر است. بنابراین تولید خودرویی مانند تویوتا کرولا به این روش غیراقتصادی خواهد بود، اما تا زمانی که تیراژ تولید خیلی عظیم نشود، می تواند ارزان تر تمام شود. علاوه بر این، این روش انعطاف پذیری لازم برای تغییرات را فراهم می کند، زیرا اصلاح ابزارها هزینه سرسام آوری ندارد.

یک بخش هوشمندانه از مینیمالیسم خودرو این است که نوار چراغ عقب به عنوان لبه اسپویلر نیز عمل می کند.

پولستار 5 که یک خودروی عملکردی مستقل محسوب می شود، فرصت مناسبی را برای این کار فراهم کرد. این پلتفرم صلبیت مورد نیاز را به آن می بخشد و در نهایت در خودروهای دیگر، از جمله رودستر پولستار 6 نیز استفاده خواهد شد. اگرچه گفتگوهایی با لوتوس انجام شد، اما خواهرخوانده های گروه جیلی تصمیم گرفتند راه های جداگانه خود را دنبال کنند.

نام محصول جدید پولستار "5" گذاشته شده چون پنجمین خودروی برند است، اما می توانستند آن را "1" بنامند؛ زیرا بسیار بیشتر از آن کوپه پلاگین هیبریدی سال 2019، این خودرو قرار است مانیفستی از ماهیت برند باشد: خودروهای برقی با طراحی عالی، دینامیک رانندگی بالا و پایداری محیط زیستی.

در حالی که اکثر سدان های برقی دارای فضای داخلی تنگ هستند (مانند پورشه تایکان و لوتوس امیا) یا به دلیل داشتن ساختاری شبیه به یک شاسی بلند در لباس سدان حس عجیبی دارند (مانند بی ام و i5 و جنسیس G80 برقی)، پولستار 5 از ابتدا حول آن شاسی طراحی شده است. استفاده از تعلیق دوبل جناغی در جلو، باتری بسیار نازک و پایین ترین ریل های صندلی که ریکارو می توانست بسازد، همگی برای این بود که خودرو واقعاً شبیه یک سدان به نظر برسد و حس شود.

حتی لازم نیست پولستار 5 را کنار بی ام و i5 قرار دهید تا ببینید که حداقل از نظر بصری، آن ها موفق شده اند. اگرچه خودرو بسیار عریض به نظر می رسد، اما در واقع کمی باریک تر از تایکان است؛ فقط به دلیل ارتفاع بسیار کم، اینطور به نظر نمی رسد.

فضای داخلی و کابین

فضای داخلی خودروی مورد تست من تا حد زیادی مشابه نسخه تولیدی بود، به جز نمایشگر لمسی مرکزی بزرگ که همچنان نسخه نرم افزاری اولیه را اجرا می کرد. به طور کلی، کابین شبیه به چیزی است که در شاسی بلند پولستار 4 می بینید، البته با برخی ارتقاها در بخش های مختلف. از گفتگوهای من با مهندسان مشخص شد که آن ها متوجه شده اند در وابستگی به نمایشگر کمی زیاده روی کرده اند، اما در کوتاه مدت کار زیادی نمی توان برای قطعات استاندارد انجام داد. با این حال، هر نسخه جدید نرم افزاری کمی بهتر می شود. با این وجود، رابط کاربری احتمالاً برای مدتی پاشنه آشیل پولستار باقی خواهد ماند.

در بقیه موارد، فضای داخلی بسیار دوست داشتنی است. شما بسیار پایین می نشینید و صندلی ها تمام امکانات تنظیمی که آرزو دارید را دارا هستند. موادی که پولستار استفاده می کند واقعاً با موارد معمول متفاوت است؛ استفاده از پارچه در بالای داشبورد، رنگ های روشن و چوب به جای رنگ های تیره و فیبر کربن. این کابین قطعاً متمایزتر از تایکان یا امیا احساس می شود.

ظرفیت صندوق عقب 365 لیتر یا 1128 لیتر در صورت خواباندن صندلی های عقب است. در واقعیت بزرگتر به نظر می رسد و می توانید آن را کاملاً پر کنید، زیرا شیشه عقبی وجود ندارد که جلوی دید را بگیرد. یک صندوق جلوی 62 لیتری نیز وجود دارد، اما برای باز کردن آن باید اهرمی را بکشید و ضامن را پیدا کنید.

نبود شیشه عقب کمی عجیب است، اما برای اینکه بفهمم واقعاً آزاردهنده است یا خیر، باید زمان بیشتری را در جاده سپری کنم.

به لطف سقف پانورامای بزرگ، فضای عقب به اندازه کافی دلباز به نظر می رسد و فضای زانو زیادی وجود دارد. با این حال، علیرغم برش های سبک تایکان در پکیج باتری، کف خودرو نسبتاً بالا است، بنابراین بزرگسالان قد بلند آن را خیلی جادار نخواهند یافت.

پیشرانه و عملکرد فنی

بنابراین بخش های مربوط به طراحی و متریال با موفقیت پشت سر گذاشته شده اند. ارزیابی پایداری محیط زیستی دشوار است، اما پولستار داستان های خوبی برای گفتن دارد. چرم ها با استانداردهای رفاهی بسیار بالا تهیه می شوند، 35 درصد آلومینیوم به کار رفته در ساختار بازیافتی است و پشتی صندلی ها از کتان آغشته ساخته شده است.

در حال حاضر، می توانیم ببینیم که آیا آن حس اسپرت بودن واقعی است یا خیر. آزمایش های کامل تر قطعاً پس از این تجربه کوتاه با نمونه های اولیه در مرکز تست میلبورک انجام خواهد شد. من فقط نسخه پرفورمنس را با 871 اسب بخار قدرت و 749 پوند-فوت گشتاور رانندگی کردم، اما نسخه دو موتوره استاندارد با 737 اسب بخار نیز عرضه خواهد شد.

پولستار یک مدل تک موتوره را نیز توسعه داده است، اما آن ها هنوز مطمئن نیستند که آیا واقعاً آن را به فروش خواهند رساند یا خیر. حدس من این است که یک سال صبر کنید.

موتور جلو توسط ZF ساخته شده، در حالی که موتور عقب توسعه خود پولستار است. این خودرو دارای یک کلاچ قطع کننده است تا پولستار 5 بتواند برای صرفه جویی در انرژی، تنها با دیفرانسیل جلو حرکت کند.

نسخه پرفورمنس در تست ما توانست در 2.9 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برسد که حتی بهتر از زمان اعلامی است و حس شتاب آن واقعاً تکان دهنده است. مانند سایر مدل های پولستار، چندین سطح بازیابی انرژی ترمز در دسترس است و می توانید حالت رانندگی با یک پدال را نیز فعال کنید.

سواری و هندلینگ

در مورد دینامیک خودرو باید گفت که عالی است. تنظیمات خودرو به طرز قابل توجهی ساده است: خبری از فرمان پذیری چهار چرخ یا نسبت فرمان متغیر، سیستم تقسیم گشتاور پیچیده و تعلیق بادی نیست. مهندسان می گویند به لطف چیدمان اصولی شاسی، پولستار 5 به تعلیق بادی نیازی ندارد و کمک فنرهای تطبیق پذیر مغناطیسی پهنای باند کافی را فراهم می کنند.

عدم وجود تکنولوژی های پیچیده شاسی به یک شخصیت شفاف منجر شده است، به خصوص در مورد فرمان. فرمان با وزن و سرعت متوسط، فاقد اسپرت بودن مصنوعی است و به دقت ورودی های شما را ترجمه می کند. اگرچه پولستار 5 ترفندهای شاسی برای پنهان کردن وزن زیادش را ندارد، اما با اشتیاق وارد پیچ ها می شود و تعادل دیفرانسیل عقب خوبی در خروج از پیچ دارد.

مهندسان هنوز در حال نهایی کردن تنظیمات کمک فنرها هستند. در حال حاضر سواری خودرو کاملاً متصل به جاده است و لرزش های ناشی از درزهای انبساط جاده را کاملاً منتقل می کند. این خودرو با دست اندازهای بزرگتر به خوبی کنار می آید، زیرا هدف این بود که هر سه حالت کمک فنر در جاده های معمولی قابل استفاده باشند. پولستار 5 در سرعت های بزرگراهی کاملاً ساکت است و تا حداکثر سرعت 250 کیلومتر بر ساعت خود بسیار پایدار احساس می شود. برای تجربه سفرهای جاده ای با خودروهای مدرن، می توانید از خدمات اجاره خودرو در مناطق گردشگری استفاده کنید.

هزینه های رانندگی و مصرف سوخت

بهره وری 3.4 مایل به ازای هر کیلووات ساعت برای مدل دو موتوره و 3.0 برای مدل پرفورمنس، رکوردهای جدیدی را جابجا نمی کند و با وجود باتری بزرگ 106 کیلووات ساعتی، برد حرکتی نیز (بین 565 تا 670 کیلومتر) فوق العاده نیست. برای مدیریت بهتر هزینه های سفر و شارژ، راهنمای سفر هوشمند ما را مطالعه کنید.

نسخه های فول آپشن لانچ ادیشن قرار است با قیمتی عرضه شوند که به میزان قابل توجهی کمتر از معادل های پورشه تایکان است. این خودرو می تواند با توان 350 کیلووات شارژ شود که زمان شارژ 10 تا 80 درصد را به حدود 22 دقیقه می رساند.