صنعت خودرو هرگز به معنای واقعی کلمه عادلانه نبوده است. در بسیاری از موارد، یک محصول باید بازنده شود، عقب بماند یا نقش مکمل را بازی کند؛ به ویژه اگر سود مالی بیشتری در آن مسیر نهفته باشد.

این دقیقاً همان سرنوشتی است که برای جدیدترین نیسان میکرا رقم خورده است. این خودرو در نسل ششم خود به یک پیشرانه کاملاً الکتریکی مجهز شده است، در حالی که تا پیش از این هرگز چیزی فراتر از یک میکرو هیبرید نبوده است. بنابراین، سوپرمینی ارزان‌قیمت و دوست‌داشتنی که زمانی خودروی محبوب مادربزرگ‌ها بود یا بسیاری از ما رانندگی را با آن یاد گرفتیم، اکنون تغییری قاطع به سمت قرن بیست و یکم داشته است.

نیسان ادعا می کند که این یک حرکت جسورانه است و قصد دارد مشتریان جوان تری را نسبت به رقیب رترو و شیک خود، یعنی رنو، به سمت خود جذب کند.

خودروهای نیسان میکرا موجود در انبار

در حال حاضر گزینه های مختلفی برای خرید این مدل وجود دارد که شامل نسخه های با برد حرکتی متفاوت و تریم های متنوع می شود:

• نیسان میکرا با برد طولانی 52 کیلووات ساعت - تیپ Advance اتوماتیک
• نیسان میکرا با برد طولانی 52 کیلووات ساعت - تیپ Evolve اتوماتیک
• نیسان میکرا با برد استاندارد 40 کیلووات ساعت - تیپ Engage اتوماتیک
• نیسان میکرا با برد استاندارد 40 کیلووات ساعت - تیپ Advance اتوماتیک

مشاهده تمامی خودروهای موجود

رای نهایی

نیسان میکرا جدید اکثر نقاط قوت عینی خواهرخوانده برنده جایزه خود (رنو 5) را داراست، اما از نظر جذابیت ستاره‌وار در طراحی، کمی عقب‌تر است. جسورانه؟ شاید بهتر باشد کمی واقع‌بین‌تر باشیم.

نقاط قوت	نقاط ضعف
برد حرکتی بهتر نسبت به رنو 5	فاقد جذابیت و کاریزمای طراحی رنو
سطح عملکرد و شتاب مناسب	فضای محدود صندلی های عقب
تعادل تحسین برانگیز در سواری و هندلینگ	عدم تمایز کافی در طراحی و دینامیک رانندگی

طراحی و استایل

ایده «جسارت» در مراسم رونمایی اروپایی این خودرو در روتردام با شک و تردید خبرنگاران روبرو شد. چرا که به نظر می رسد تمام کاری که شرکت انجام داده، برداشتن یک رنو 5، تغییر دادن چراغ های جلو، طراحی سپر و سطوح بدنه و در نهایت چسباندن نشان نیسان روی آن است. نیسان اعتراف می کند که هیچ اقدام مکانیکی برای متمایز کردن میکرا از خواهرخوانده اش انجام نداده است؛ نه در پیشرانه، نه شاسی و نه تنظیمات سیستم تعلیق. این خیلی جسورانه به نظر نمی رسد، درست است؟

تا حد زیادی، این وضعیت نتیجه زمان بندی عرضه خودرو است. رنو 5 زودتر معرفی شد؛ بنابراین میکرا ناخودآگاه به عنوان یک کپی یا خودروی اهدایی دیده می شود، و احتمالا این موضوع تصادفی نبوده است.

مشخص است که نیسان نمی خواست این یک طراحی کاملاً کلاسیک (Retro) باشد؛ اما متاسفانه شباهت زیادی هم به مدل های قدیمی میکرا در آن دیده نمی شود. مدل های K11 و K12 نقاط عطفی در طراحی سوپرمینی ها بودند، چیزی که شرایط فعلی اجازه نداد این مدل جدید به آن دست یابد.

اما آیا واقعاً اینطور است؟ مدل تجاری رنو بر پایه سرمایه گذاری مشترک با نیسان برای تقسیم هزینه های ثابت بنا شده است. بنابراین نیسان به درستی استدلال می کند که اگر میکرای جدید وجود نداشت، رنو 5 هم با این قیمت و کیفیت تولید نمی شد. این روش کار در دنیای مدرن و مشارکتی صنعت خودرو است؛ حتی اگر این نگاه توجیهی برای تمام نقاط ضعف نیسان نباشد.

در خودروهای برقی کوچک، به خصوص مدل های ساخت اروپا، هزینه تمام شده بسیار حیاتی است. متمایز کردن بیشتر میکرا از رنو 5 مستلزم هزینه های بسیار سنگین تر برای ابزارآلات کارخانه بود. با این حال، هنوز هم این دو خودرو شباهت ظاهری چشمگیری دارند.

سیلوئت رنو و به خصوص ستون D آن غیرقابل انکار است. نیسان ادعا می کند که تمایز چراغ های جلو و عقب میکرا که با ارجاع به مدل محبوب K12 سال 2002 طراحی شده اند، شخصیت بصری منحصر به فردی به آن می دهد؛ اما اینکه آیا این مقدار کافی است یا خیر، جای سوال دارد. بسیاری از خودروها روی پلتفرم های مشترک موفق شده اند تمایز بسیار بهتری ایجاد کنند.

بزرگترین پیوند بصری بین نسل سوم و ششم میکرا، طراحی گرد چراغ های جلو است. تیم طراحی همچنین به خطی که در کناره بدنه امتداد یافته افتخار می کند؛ خطی که به گفته آن ها گویی با یک اسکوپ بستنی تراشیده شده است. منصفانه بگوییم، واقعا همین حس را منتقل می کند.

رنگ بندی یکی دیگر از تفاوت هاست. میکرا پالت رنگی مونوکروم شامل خاکستری و مشکی با رگه هایی از قرمز و آبی را انتخاب کرده است، برخلاف رنو 5 که با رنگ های زرد و سبز پر جنب و جوش عرضه می شود.

فضای داخلی

در داخل کابین، به نظر می رسد تلاش کمتری برای متمایز سازی انجام شده است. میکرا روکش ها و متریال متفاوتی نسبت به رنو ارائه می دهد. ما نسخه فول آپشن Evolve را تست کردیم که به لطف تریم داشبورد با طرح چرم، حس کیفیت شبه-پرمیوم خوبی داشت؛ هرچند پلاستیک های سخت و براق هم در گوشه و کنار دیده می شدند. استفاده از رنگ و بافت در کابین به اندازه رنو تخیلی یا دعوت کننده نیست، اما به اندازه کافی شیک است.

از نظر فضای کابین، دقیقاً همان چیزی را دریافت می کنید که در رنو 5 وجود دارد؛ فضای جلو برای استانداردهای یک سوپرمینی عالی است، در عقب فضا برای بزرگسالان قد بلند تنگ اما برای کودکان قابل قبول است و فضای صندوق هم در سطح متوسط این کلاس قرار دارد.

یک گرافیک جالب (Easter Egg) از کوه فوجی در فضای ذخیره سازی مرکزی بین صندلی ها و یکی دیگر در تریم صندوق عقب وجود دارد. ظاهراً قرار است نشان دهنده افتخار این خودرو به ریشه های ژاپنی اش باشد!

سیستم اطلاعات و سرگرمی مبتنی بر گوگل رنو، یک بازنگری نرم افزاری سبک را تجربه کرده اما همچنان کاربری خوب و گزینه های اتصال عالی را ارائه می دهد. یک دلیل عملکردی که ممکن است شما را به جای رنو 5 به سمت میکرا بکشاند این است که حداقل در نسخه های رده بالا، نیسان به صورت استاندارد با پدال های تعویض دنده برای تنظیم ترمز احیا کننده عرضه می شود، چیزی که رنو قول داده در آینده اضافه کند.

نیسان سه تم داخلی مختلف را پیشنهاد می دهد. تیپ پایه Comfort نمایشگر کوچک تری دارد، در حالی که تیپ های Audacious و Chill از یک جفت نمایشگر 10.3 اینچی بهره می برند. پیشنهاد ما این است که سراغ تیپ های بالاتر بروید تا از امکانات کامل بهره مند شوید.

تریم Chill حس روشن و دلبازی دارد، در حالی که تریم Audacious با وجود نامش، حس و حال واقعی ژاپنی را منتقل می کند. خطوط روی داشبورد به گفته نیسان از باغ های ذن (Zen Garden) الهام گرفته شده است.

پیشرانه و عملکرد

آیا اشاره کردیم که میکرا بر پایه رنو 5 ساخته شده است؟ اگر این دو در طراحی کمی متفاوت باشند، در بخش فنی هیچ تفاوتی ندارند. رانندگی با این خودرو لذت بخش است؛ چابک، جمع و جور، نرم و از نظر دینامیکی تا حدی پیچیده.

حالت های رانندگی مختلفی وجود دارد که سطوح متفاوتی از قدرت را آزاد می کنند. حالت Eco قدرت را تا حدی کاهش می دهد که رانندگی دشوار می شود، اما حالت های Comfort و Sport حداکثر قدرت را با شتابی سریع تر در اختیار شما قرار می دهند.

مانند رنو، تمام نسخه ها با رینگ های 18 اینچی و سیستم تعلیق کاملاً مستقل عرضه می شوند. دو انتخاب برای باتری (40 و 52 کیلووات ساعت) و دو موتور (121 و 148 اسب بخار) وجود دارد که به محور جلو متصل هستند.

آیرودینامیک کمی بهتر در میکرا باعث شده برد حرکتی نسخه 52 کیلووات ساعتی به 260 مایل برسد. در تست های ما در جاده های هلند، باتری پر وعده 245 مایل را می داد، اما در سرعت های بزرگراهی این رقم به حدود 180 مایل کاهش می یابد.

مانند بسیاری از خودروهای الکتریکی کوچک، شتاب اولیه عالی است اما در سرعت های بالا افت می کند که برای یک خودروی شهری کاملاً طبیعی است. پدال ترمز سفت تر و پاسخگوتر از رقبا است و حس اطمینان خوبی به راننده می دهد.

سواری و هندلینگ

پلتفرمی که میکرا بر آن استوار است Amp-R Small نام دارد و توسعه شاسی آن کاملاً بر عهده رنو بوده است. بنابراین میکرا تنظیمات شاسی اختصاصی نیسان را ندارد. با این حال، مهندسان نیسان نباید از نتیجه کار همکاران فرانسوی خود ناامید باشند.

استفاده از پلتفرم مشترک به این معنی است که سیستم تعلیق چند اتصالی (Multi-link) در عقب به صورت استاندارد در میکرا وجود دارد.

شاسی در سرعت های شهری بسیار چابک و سرگرم کننده است و در جاده های خارج شهر نیز پایداری و تسلط خوبی دارد. فرمان خودرو وزن مناسبی دارد و راحتی و ایزوله بودن کابین در سطح بالایی قرار دارد. حس رانندگی با آن بسیار پخته و «اروپایی» است. این خودرویی است که لبخند بر لبان شما می نشاند و شما را به رانندگی بیشتر ترغیب می کند.

مصرف و هزینه های نگهداری

میکرا در سه تیپ Engage، Advance و Evolve عرضه می شود. با احتساب کمک هزینه های دولتی برای خودروهای برقی، قیمت آن از حدود 21,500 پوند شروع شده و تا 28,300 پوند برای نسخه فول آپشن بالا می رود.

نیم ساعت شارژ با استفاده از شارژر DC سریع، ظرفیت باتری را از 15 درصد به 80 درصد بازمی گرداند.

نکته مهم این است که پمپ حرارتی به صورت استاندارد در این خودرو وجود دارد که برای حفظ کارایی و گرم کردن سریع کابین در روزهای سرد سال حیاتی است. برای مطالعه مطالب بیشتر در حوزه خودرو و تکنولوژی می توانید به سایت از کیش مراجعه کنید.