بررسی جامع رنج روور 2025: پادشاه بلامنازع شاسی‌بلندهای لوکس و آفرود

در نهایت نسل پنجم رنج روور با کد L460 یکی از انقلابی‌ترین نسل‌های این خودرو به حساب می‌آید.

طراحی بیرونی یکپارچه و مینیمالش هنوز بعد از چهار سال سرها را برمی‌گرداند؛ ترکیبی خیره‌کننده از سطوح فوق‌العاده صاف و پنل‌های بدنه عظیم. این نسل همچنین پیشگام در زمینه الکتریکی‌سازی برای معروف‌ترین شاسی‌بلند لوکس جهان بود. هیبرید ملایم اکنون در هر دو نسخه بنزینی و دیزلی استاندارد است و نسخه بنزینی به‌صورت پلاگین‌هیبرید نیز عرضه می‌شود.

نقش پیشگامانه L460 هنوز تمام نشده است. به‌زودی اولین رنج روور تمام‌الکتریکی توسط JLR معرفی خواهد شد که هم‌اکنون در تپه‌های شنی ۲۵۰ فوتی صحرای البدایا در شارجه امارات در حال تست دمای بالا است. مقاومت در برابر گرمای شدید و سیستم مدیریت کشش کاملاً جدید از چالش‌های اصلی این پروژه هستند.

رنج روور الکتریکی می‌تواند بازی را در سگمنت شاسی‌بلندهای لوکس عوض کند. در آستانه ورود آن، JLR فیس‌لیفت ملایمی روی پرچمدار خود اعمال کرده است؛ شامل پیشرانه‌های جدید و تغییراتی در کابین. در این بررسی، نمودارها مربوط به نسخه پلاگین‌هیبرید P550e هستند که سه سال پس از تست کامل دیزل D350 (که اعداد مشخصات فنی به آن مربوط است) انجام شده و بسیار مورد پسند ما بود. آیا پیشرانه PHEV به اندازه دیزل برای رنج روور بزرگ مناسب است؟ بیایید بررسی کنیم.

اما ابتدا کمی پیش‌زمینه

بیش از ۵۰ سال است که رنج روور دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهد که بلد است: ترکیب بهترین توانایی آفرود با سطحی از راحتی و لوکس بودن که لندروور ادعا می‌کند خودش آن را اختراع کرده است. به‌طور سنتی خودرویی بوده که می‌توانستید هر جایی ببرید؛ از چک کردن حصارها در مزرعه صبحگاهی تا بازار، مدرسه و سپس اپرا در یک روز.

سؤال این است که آیا هنوز هم نیاز به انجام این کار دارد و اگر دارد، دقیقاً چقدر خودرو برای این کار لازم است؟ لندروور شاسی‌بلندهایش را در ۱۳۰ کشور می‌فروشد و هر کدام فرهنگ و فضای متفاوتی دارند. ما می‌دانیم رنج روور خودروی بزرگی است؛ بیش از پنج متر طول و دو متر عرض حتی در نسخه‌های معمولی‌تر.

سه نوع بدنه وجود دارد که هیچ‌کدام کوچک نیستند: فاصله محوری استاندارد، فاصله محوری بلند و فاصله محوری بلند با هفت صندلی.

و می‌توان خیلی فراتر رفت: نسخه استاندارد چهار سطح تریم دارد، نسخه بلند دو سطح و نسخه هفت‌نفره دو سطح دیگر. به‌علاوه مدل‌های بنزینی، دیزلی و پلاگین‌هیبرید. هنوز به بخش Special Vehicle Operations نرسیده‌ایم. این باعث می‌شود رنج روور نه فقط یک شاسی‌بلند لوکس، بلکه خودرویی لوکس واقعی باشد.

با این همه انتخاب، تعیین دقیق رقبا کمی دشوار است. مرسدس G کلاس توانایی آفرود مشابهی با کمی جذابیت قدیمی ارائه می‌دهد، ب‌ام‌و X7 اسپرت‌تر است و بنتلی بنتایگا فردیت بیشتری دارد.

توجه کنید که همه موتورها در نسخه‌های فاصله محوری بلند در دسترس نیستند و همه شش سیلندر خطی هستند به‌جز V8 ساخت ب‌ام‌و.

امتیاز نهایی: ۹ از ۱۰

بهترین در کلاس، در بسیاری زمینه‌ها بی‌نظیر و با دامنه مدل گسترده‌ای که آن را رقیب شاسی‌بلندهای آفرود و خودروهای لوکس مختلف می‌کند.

نقاط قوت: عایق‌بندی و راحتی استثنایی – توانایی آفرود بی‌همتا – نسخه‌های PHEV عملکرد خوبی دارند

نقاط ضعف: قیمت بسیار بالا – حتی D350 بیش از ۲.۶ تن وزن دارد – توقف کامل روی لاستیک‌های چهارفصل کمی طول می‌کشد

طراحی و استایل

امتیاز: ۸

مزایا: فرمان‌پذیری چهارچرخ پارک کردن را آسان می‌کند – میله‌های ضد غلتش فعال و هوشمند – امکان سوئیچ به تک‌دیفرانسیل برای صرفه‌جویی در سوخت

معایب: دستگیره‌های بیرون‌جه درب گاهی آزاردهنده‌اند – بسیار بزرگ است – طراحی مینیمال مورد پسند همه نیست

رنج روور روی پلتفرم ۸۰ درصد آلومینیومی MLA-Flex سوار است، هرچند تا حد ممکن از قطعات مشترک با دیگر مدل‌های لندروور استفاده می‌کند.

علاوه بر آلومینیوم، حلقه‌های تقویتی فولادی دور ستون‌های C و D، زیر بدنه در ستون A و دور لبه درهای جلو وجود دارد. سختی پیچشی استاتیکی ۵۰ درصد نسبت به نسل قبلی افزایش یافته و به ۳۳ کیلونیوتن بر درجه رسیده است.

ما عملکرد دستگیره‌های معمولی را ترجیح می‌دهیم. این نوع بیرون‌جه گاهی سر جای خود نمی‌مانند، ولی ظاهر شیک‌تری دارند و کمی مقاومت هوا را کاهش می‌دهند.

تعلیق با فنر بادی است (بدون گزینه فنر پیچشی) که می‌تواند خودرو را تا ۱۳۵ میلی‌متر برای آفرود بالا ببرد یا ۵۰ میلی‌متر برای ورود و خروج پایین بیاورد. جلو جناغی دوبل و عقب پنج‌لینک است.

به‌صورت استاندارد میله‌های ضد غلتش فعال ۴۸ ولتی دارد که نرم‌افزارشان با نگاه به نویگیشن برای پیچ‌های پیش رو آماده می‌شود.

فرمان‌پذیری فعال چهارچرخ هم استاندارد است که در سرعت پایین چرخ‌های عقب تا ۷.۳ درجه در جهت مخالف می‌چرخند و شعاع گردش نسخه استاندارد را به ۱۱.۳۷ متر می‌رسانند؛ مثل یک هاچ‌بک خانوادگی کوچک.

در بخش آفرود بیشتر صحبت می‌کنیم، اما سیستم Terrain Response II قابل تنظیم لندروور هم وجود دارد.

این خودروی بزرگی است. قبلاً هم بود، اما حالا در نسخه استاندارد ۵۰۵۲ میلی‌متر طول و ۲۹۹۷ میلی‌متر فاصله محوری دارد و نسخه بلند ۲۰۰ میلی‌متر بیشتر. هنوز از بنتلی بنتایگا (۵۱۴۱ میلی‌متر) و ب‌ام‌و X7 (۵۱۵۱ میلی‌متر) کوتاه‌تر است.

عرضش با آینه‌های جمع‌شده ۲۰۴۷ میلی‌متر و با آینه‌های باز ۲۲۲۵ میلی‌متر است، اما دید بهتر نسبت به رقبا این بزرگی را کمی جبران می‌کند.

وقتی در سال ۲۰۲۲ دیزل D350 را تست کردیم، انتخاب پیشرانه‌ها گیج‌کننده بود و هنوز هم هست. گزینه‌های مختلفی برای مسافت طولانی، مالیات کمتر یا عملکرد بالا وجود دارد.

ضعیف‌ترین نسخه دیزل D300 با ۲۹۶ اسب‌بخار است، ولی به‌سرعت قوی‌تر می‌شود. قوی‌ترین نسخه در زمان عرضه P530 با V8 و ۵۲۳ اسب‌بخار بود، اما حالا P550e شش سیلندر پلاگین‌هیبرید با ۵۴۲ اسب‌بخار از آن پیشی گرفته است.

بالاترین نسخه اکنون P615 با نشان SV و V8 توئین‌توربو با ۶۰۷ اسب‌بخار است.

P550e و P460e از باتری ۳۸.۲ کیلووات‌ساعتی (۳۱.۲ کیلووات‌ساعت قابل استفاده) زیر کف صندوق استفاده می‌کنند که موتور الکتریکی ۲۱۵ اسب‌بخاری داخل گیربکس دارد.

وزن خالص ۲۷۳۵ کیلوگرم است که در ترازو به ۲۹۷۹ کیلوگرم رسید؛ یعنی نسبت قدرت به وزن ۷۹ اسب‌بخار بر تن، مثل یک فورد فیستای معمولی دهه ۹۰!

وقتی موتور شش سیلندر ۳.۰ لیتری ۳۹۵ اسب‌بخاری هم اضافه شود، نسبت به ۱۹۸ اسب‌بخار بر تن می‌رسد.

همه پیشرانه‌ها با گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک ZF و جعبه انتقال کمکی برای آفرود جدی همراه هستند. چهارچرخ محرک است مگر در جاده بین ۲۰ تا ۱۶۰ کیلومتر و دمای بالای ۳ درجه که به تک‌دیفرانسیل عقب سوئیچ می‌کند.

وزن و ابعاد

وزن ادعایی: ۲۴۳۰ کیلوگرم

وزن واقعی تست شده: ۲۶۶۷ کیلوگرم

اندازه رینگ تست شده: ۹.۵Jx۲۲ اینچ

طول: ۵۰۵۲ میلی‌متر

عرض (با/بدون آینه): ۲۲۲۵ میلی‌متر (با آینه)

ارتفاع: ۱۸۷۰ میلی‌متر

فاصله محوری: ۲۹۹۷ میلی‌متر

فضای داخلی

امتیاز: ۹

مزایا: قابل سفارش با ۴، ۵ یا ۷ صندلی – کیفیت مواد درجه یک – فضای لانژمانند واقعی

معایب: منوهای زیاد در سیستم اطلاعات‌سرگرمی – موقعیت رانندگی کمی بیش از حد عمودی برای بعضی افراد – آپشن‌های گران‌قیمت

بالا رفتن در رنج روور همیشه یک رویداد خاص است و داخل آن برخی از راحت‌ترین و لوکس‌ترین صندلی‌های موجود را خواهید یافت؛ همراه با موادی که در رولزرویس هم جا دارند.

موقعیت رانندگی بالاست اما کاملاً با شخصیت رنج روور هماهنگ است و تنظیمات صندلی و فرمان بسیار گسترده است. رنج روور هنوز یکی از راحت‌ترین خودروهای قابل خرید با پول است.

کنترل‌های تهویه هنوز دکمه‌های واقعی هستند. کنترل چرخان را بکشید یا فشار دهید تا سرعت فن یا گرمکن/سردکن صندلی تنظیم شود. ایده‌ای کاربردی و زیبا.

کابین به‌روزرسانی‌شده L460 به اندازه قبل ساده نیست. قبلاً دکمه‌های خازنی و چرخان در پایین کنسول بودند، اما حالا بیشتر در صفحه‌نمایش Pivi Pro قرار دارند که کمی کندتر است.

انتخاب‌گر حالت‌های آفرود هم قبلاً روی تونل گیربکس بود، حالا باید از منوهای دیجیتال گذشت.

نتیجه کابینی حتی مینیمال‌تر و اسکاندیناوی‌گونه‌تر است، ولی کمی از کاربری کاسته شده.

فضای عقب فراوان است و در نسخه‌های فاصله محوری بلند می‌توان هفت‌نفره یا حتی چهارنفره با میزهای برقی و یخچال سفارش داد.

درب عقب هنوز دو تکه باز می‌شود؛ بخش پایینی به‌عنوان محل نشستن یا گذاشتن وسایل پیک‌نیک عالی است.

ابعاد داخلی

فضای سر راننده: ۱۰۰۰ میلی‌متر

فضای پای راننده: ۱۱۰۰ میلی‌متر

فضای سر عقب: ۹۵۰ میلی‌متر

فضای پای عقب معمولی: ۷۶۰ میلی‌متر

حجم صندوق (صندلی‌ها بالا/پایین): ۷۲۵-۱۸۴۱ لیتر

موتور و عملکرد

مزایا: همه موتورها عملکرد سریعی دارند – دیزل واقعاً بی‌صدا و نرم – PHEV عملکرد تمیز و خوبی ارائه می‌دهد

معایب: V8 گاهی بیش از حد مشتاق است – وزن در نهایت روی عملکرد تأثیر دارد – گیربکس گاهی کمی کند است

بهترین موتور همچنان شش سیلندر دیزلی Ingenium است. در نسخه D350 با ۳۴۵ اسب‌بخار و ۷۰۰ نیوتن‌متر، در رانندگی عادی تقریباً متوجه روشن بودنش نمی‌شوید.

حتی وقتی خیلی از آن کار بکشید (و با وزن پر و باک کامل ۲۶۶۷ کیلوگرم ممکن است لازم شود)، نرم و بی‌سر و صداست.

تقریباً متوجه دور موتور نمی‌شوید. رنج روور آنقدر ساکت است که خودش را در میانه دور موتور نگه می‌دارد و فقط صدای آرامی از دور می‌آید.

از صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ۶.۳ ثانیه (کمی کمتر از ادعا) اما همچنان سریع و توانمند است.

در رانندگی آرام، معمولاً متوجه دنده فعلی نمی‌شوید و گیربکس دنده‌های بالا را زود انتخاب می‌کند بدون اینکه موتور اذیت شود.

نسخه‌های PHEV هم پاسخگو هستند و وقتی موتور بنزینی شش سیلندر کار می‌کند، بسیار آرام است. در حالت Sport پاسخگویی بیشتر می‌شود ولی موتور الکتریکی به هر حال کمک می‌کند.

پیشرانه شش سیلندر بنزینی PHEV برای رنج روور بسیار مناسب است؛ به‌خصوص در نسخه‌های لوکس Autobiography.

شتاب صفر تا ۱۰۰ زیر پنج ثانیه با وزن نزدیک به سه تن واقعاً قوی است.

خودرو هر وقت بتواند در حالت الکتریکی روشن می‌شود و تا وقتی شتاب ملایمی بخواهید، بدون آلایندگی حرکت می‌کند. خبر خوبی برای رنج روور تمام‌الکتریکی آینده است.

وقتی موتور بنزینی وارد مدار می‌شود، صدای دلنشینی دارد. پاسخ اولیه با موتور الکتریکی تقویت می‌شود و هماهنگی فوق‌العاده‌ای بین دو منبع قدرت وجود دارد.

V8 ساخت ب‌ام‌و هم فوق‌العاده است؛ صدای غرش کنترل‌شده و عملکرد بی‌دغدغه.

ترمزگیری نسبت به موتورها کمی ضعیف‌تر است؛ در شرایط مرطوب توقف از ۱۰۰ به صفر حدود ۶۶ متر طول کشید که قابل بهبود است.

عملکرد

شتاب ۰-۱۰۰ ادعایی: ۶.۹ ثانیه

شتاب ۰-۱۰۰ واقعی: ۶.۳ ثانیه

مسافت ترمز از ۱۰۰ به صفر: ۶۶.۲ متر

رانندگی و هندلینگ

امتیاز: ۱۰

مزایا: عایق‌بندی پیشرو در کلاس – دید عالی – تکنولوژی آفرود کار را آسان می‌کند

معایب: نسخه‌های PHEV در آفرود کمی محدودتر – بزرگ است – دقیقاً اسپرت نیست

راندن خودرویی با عرض بیش از دو متر و طول بیش از پنج متر در جاده‌های باریک انگلستان کار هر کسی نیست. اما رنج روور با وجود ابعاد بزرگ، دید بسیار خوبی دارد و کنترل‌های دقیقش باعث می‌شود به‌راحتی در مسیر دلخواه قرارش دهید.

نمی‌توانید از عظمت رنج روور فرار کنید. حس سلطنت به آدم می‌دهد، ولی در درازمدت چک کردن مداوم اطراف کمی از حس لوکس بودن کم می‌کند.

شیشه‌های بزرگ و آینه‌های عریض دید بهتری نسبت به اکثر رقبا ارائه می‌دهند.

میله‌های ضد غلتش و تعلیق بادی باعث می‌شوند با وجود وزن زیاد، بدنه تقریباً صاف بماند و جهت را به‌خوبی عوض کند. فرمان‌پذیری عقب در شهر و مسیرهای تنگ معجزه می‌کند.

راحتی و عایق‌بندی

عایق‌بندی چیزی است که رنج روور به وفور ارائه می‌دهد. بخشی به خاطر سیستم حذف نویز فعال از طریق بلندگوهای داخل سردری، بخشی هم به خاطر مهندسی فوق‌العاده عایق‌بندی فیزیکی کابین.

در سرعت ۱۱۲ کیلومتر در ساعت (۷۰ مایل) نویز کابین فقط ۶۱ دسی‌بل است؛ کمتر از بسیاری خودروهای لوکس دیگر. احتمالاً ساکت‌ترین خودروی غیر رولزرویس در بازار است.

دست‌اندازها و ناهمواری‌ها به‌راحتی جذب می‌شوند. کنترل‌های دقیق و پاسخ خطی، همراه با تعلیق هوشمند، تجربه‌ای بی‌نظیر ایجاد می‌کند که کمتر خودرویی (به‌خصوص در این ابعاد) به آن می‌رسد.

نکات آفرود

کسانی که فکر می‌کنند رنج روور برای آفرود کافی نیست، قطعاً شجاع‌تر از اکثر مالکان هستند. لندروور مثل یک سوپرکارساز است؛ می‌داند برخی از قابلیت‌ها استفاده نمی‌شود ولی اعتبار برند به آن وابسته است.

ارتفاع از زمین ۲۹۵ میلی‌متر (حتی ۴ میلی‌متر بیشتر از دیفندر)، زوایای حمله و خروج عالی، عمق غوطه‌وری ۹۰۰ میلی‌متر و تکنولوژی فراوان باعث شده همچنان بهترین باشد.

سطح نویز

درجا: ۳۷ دسی‌بل

۵۰ کیلومتر: ۵۲ دسی‌بل

۱۱۲ کیلومتر: ۶۱ دسی‌بل

مصرف سوخت و هزینه‌ها

امتیاز: ۷

مزایا: ارزش باقیمونده بالا – تنوع زیاد – مصرف ترکیبی PHEV روی کاغذ عالی

معایب: مصرف بالا – V8 خیلی تشنه است – آپشن‌ها می‌توانند قیمت را به بالای ۲۰۰ هزار پوند ببرند

در کانفیگوراتور لندروور وقت زیادی صرف خواهید کرد؛ سه نوع پیشرانه، دو طول شاسی و سطوح تریم مختلف.

به نظر ما رنج روور در مشخصات متوسط (البته متوسط در این کلاس) بهترین است.

پیش‌بینی می‌شود رنج روور طی چهار سال کمتر از رقبا افت قیمت داشته باشد.

در تست دیزل D350 مصرف واقعی حدود ۷.۳ تا ۸.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر بود که به‌راحتی قابل دستیابی است.

در نسخه V8 طی چهار ساعت در بزرگراه مصرف حدود ۱۱ لیتر بود که قابل قبول است.

در PHEV برد الکتریکی بین ۵۶ تا ۸۰ کیلومتر بسته به شرایط است. بعد از تمام شدن باتری حدود ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کند که با توجه به وزن قابل قبول است.

برای اطلاعات بیشتر در مورد شاسی‌بلندهای لوکس و خودروهای آفرود می‌توانید به ازکیش مراجعه کنید.