رویکرد حالا بسیار جا افتاده بخش M بی ام و در ایجاد علاقه میان عمر به خودروهای M مدرن خود میتوانست به راحتی بدبین در شما را برانگیزد.

حالا که نسخههای CS داشته ایم - و در یک مورد حتی CSL - از تقریبا همه خودروهای M اصلی ده سال اخیر یا حدود آن، الگو آنقدر خوب تمرین شده که ممکن است تعجب کنیم آیا شروع به کمی کمتر خاص کردن خودروهای M معمولی کرده، تا گرد و خاک کافی ذخیره وزن، افزایش قدرت و بهبود پیشرانه برای ویژههای «Competition Sport» نگه داشته شود. صریح بگوییم، چطور میتواند اینطور نباشد؟

با این حال، وقتی آخرین بخش از آن استراتژی در خودرویی مثل بی ام و M2 CS تجلی پیدا میکند، حفظ چنین بدبینی خیلی سختتر میشود. با «سختتر»، منظورم غیرممکن است، خیلی صادقانه.

فقط حس پایدار درستی - حتی عدالت - درباره آن وجود دارد. تکمیل چیزی درست در هسته هویت بخش M است - و آنقدر فوق العاده اجرا شده و مهم که تقریبا احساس سالم بودن میکند.

بی ام و M2 CS

تجربه رانندگی خودروی M کوچک به ارتفاعات بسیار ویژه میرسد و پیشینیان مشهور را به ذهن میآورد. خودروی عملکرد feel-good به بیشتر از یک معنی.

نقاط قوت: طراحی understated لباس یک ماشین بسیار خاص میپوشد – تنظیمات تعلیق و فرمان نتایج قابل توجهی داشته – خودروی M اصلی، کلاسیک و درست که احساس میشود توجه و مراقبت زیادی به آن شده

نقاط ضعف: صندلیهای باکت کربنی ممکن است اگر روزانه رانندگی کنید کمی زیاد شود – جای لیوان ندارد

طراحی و مهندسی

امتیاز: ۹

مزایا: نه فقط درباره قدرت اضافی و تریم کربن – تغییرات طراحی خارجی نیاز به چشم educated دارد تا دیده شود – رویکرد گسترده به تغییر عامل هیجان M2

معایب: این M2 هرگز شیرینترین ظاهر junior M car نبوده؛ F87 بهتر به نظر میرسید – هنوز خودرویی ۱۷۰۰ کیلویی حتی بعد از رژیم و ماندن با RWD

به عنوان یک کوپه اسپرت جمع و جور، دیفرانسیل عقب و بدون مزاحمت، بی ام و M2 قبلا دقیقا نوعی خودرو بود که انتظار دارید تیونر داخلی بی ام و آن را پایه کسب و کار خود بداند. نیست؛ چون در واقعیت، این خودرو به اندازه آن موفقیت تجاری ندارد. اما به نحوی حقایق کثیف لحظه باید از راه دور نگه داشته شوند در این مورد.

چون این دقیقا نوع، اندازه و سبک بی ام و است که وقتی یک خودروی M تصور میکنید به ذهن میآید - نیست؟ و بنابراین حالا که بی ام و نور توجه نگاهش را به سمت آن چرخانده، برخی اشتباهاتش را درست کرده و کیفیتهایی به آن داده که آن را به یک خودروی راننده واقعی سطح جهانی تبدیل میکند، احساس میشود که گناهانش را توبه کرده (آیا واقعا نیاز به نام بردن داریم؟)، اولویتهای قدیمیاش را دوباره کشف کرده و روحش را پاک کرده.

پس دقیقا چطور این کار را کرده؟ برای شروع، با یکی از آن خودروهای عملکرد مدرن خوش understated که باید دو بار نگاه کنید تا بفهمید در حضور چه هستید.

در جلو، CS ورودیهای هوای جدید و تریم دیفیوزر جلو میگیرد؛ و به صورت استاندارد، سقف و آینههای کامپوزیت فیبر کربن که روی M2 معمولی اختیاری هستند. اما واقعا رازهایش را نمیدهد تا وقتی به پشتش خیره شوید - خیلی محتمل وقتی از شما سبقت میگیرد - وقتی دیفیوزر CFRP متفاوت و درب صندوق سبک جدید با اسپویلر داک تیل «built-in» اغراق شدهاش را میبینید.

در مقایسه با M2 هشت سرعته اتوماتیک استاندارد (نمیتوانید CS دستی بگیرید اما با توجه به نقصهای ارگونومیک چیدمان سه پدالی خودرو، شاید این ضرر غم انگیزی نباشد)، وزن homologated CS حدود ۳۰ کیلوگرم سبک تر از خودرویی است که بر پایه آن ساخته شده؛ به لطف، نه کم، رینگهای آلیاژی فورج شده برنزی staggered-size. اما نمونههای واقعی خیلی زیاد سبک تر خواهند بود. برای یکی، چون این تنها M2 است که میتوانید ترمزهای کربن سرامیکی اختیاری بگیرید. و برای دیگری، چون اگزوز تیتانیوم که به طور خاص برای خودرو توسط BMW M توسعه یافته و استراتژیک به کاتالوگ قطعات M Performance اضافه شده، مطمئنا خیلی سبک تر از لولههای فعال استاندارد خودرو خواهد بود. میتوانید توسط dealer نصب کنید؛ و میتوانیم با اطمینان فرض کنیم، شش خطی توئین توربو خودرو را (۵۰ اسب بخار و ۳۷ پوند فوت بیشتر از M2 معمولی) به اندازه ای که مهندسان دوست داشتند پر سر و صدا کند، اگر نه برای آن الزامات homologation شیطانی.

M2 CS روی فنرهای کویل کوتاهتر و سفتتر از خودروی استاندارد سواری میکند؛ دمپرهای تطبیقی، فرمان برقی و دیفرانسیل عقب recalibrated دارد و mountهای موتور سفتتر از خودروی استاندارد هم دارد.

فضای داخلی

امتیاز: ۹

مزایا: وقتی لازم باشد چهار نفر را به راحتی میبلعد – موقعیت رانندگی عالی – سوئیچگیر فیزیکی زیاد. اگر چیزی باشد، احتمالا زیاد است... – لمسهای داخلی خاص CS همه به طور مناسب خاص به نظر و احساس میرسند

معایب: صندلیهای باکت کربنی ممکن است در مسافت طولانی کمی ناراحت کننده شوند – جای لیوان ندارد

کابین M2 CS شگفت آور عملی باقی میماند. بی ام و اینجا برای ذخیره وزن صندلیهای عقب را بیرون ننداخته؛ پس هنوز جا برای چهار بزرگسال میان قد برای سفر هست - فقط کمی - با دسترسی به صندلیهای عقب کمی squeeze بودن، اما نه بیشتر از آنچه صاحبان کوپههای دو در نسبتا جمع و جور عادت دارند.

خودرو صندلیهای M Carbon باکت و تریم کربن را میگیرد که به عنوان بخشی از M Race Track Pack روی M2 استاندارد ارائه میشد. صندلیهای جلو کمی squeeze هستند و رانها و شانههایتان را نسبتا snug نگه میدارند، به طوری که ممکن است برای کسانی که هر روز از خودرو استفاده میکنند کمی tiring شود؛ اما برای استفاده گاه به گاه، به اندازه کافی راحت خواهند بود. با این حال، مشکل جابجایی پدال offset آزاردهنده که مجبورتان میکند مچ پدال گاز را به زاویه نسبتا پهن بچرخانید - یا bolster کوسن صندلی که مدام به ران راستتان میزند را بپذیرید - باقی میماند.

چون صندلیهای عقب احمقانه بیرون ننداختهاند، این هنوز یک چهار نفره واقعا قابل استفاده با صندوق درست است. باکتهای کربنی جلو M ممکن است اگر روزانه رانندگی کنید اذیتتان کند؛ همینطور کمبود جای لیوان. اما فکر میکنم راهی برای کنار آمدن پیدا کنم.

لمسهای طراحی خاص زیادی برای تحسین وجود دارد. لوگوهای CS ambient-lit در پنلهای در که بعد از تاریک شدن در رنگهای مختلف روشن میشوند اما در نور روز ظاهر فیبر کربن نگه میدارند. کنسول تونل گیربکس فیبر کربن سبک و stripped-back با بدج CS اینجا و آنجا embossed. کمی آزاردهنده، دومی جای لیوان را از شما میگیرد - اما محرکهای زیاد دیگر به جای کافئین به وفور تامین میشوند.

کمبود سوئیچگیر فیزیکی هم نیست. به عنوان خودروی M مدرن، M2 CS آنقدر دکمه برای سوئیچ و مدیریت سیستمهای کمک مختلف و حالتهای رانندگی به شما میدهد که واقعا نباید سعی کنید موقع رانندگی با آنها آشنا شوید. وقتی آشنا شدید، چیزی که اول undeniably پیچیده به نظر میرسید خیلی straightforwardتر میشود.

بله، انتخاب زیاد در کالیبراسیون منو برای ترجیحات فرمان، گیربکس، موتور، دامپینگ تعلیق و کنترل پایداری برای فکر کردن وجود دارد؛ اما دکمههای M1 و M2 روی فرمان واقعا خیلی آسانتر از آنچه تصور میکنید ترکیبهای این و آن را refine و save میکنند وقتی رانندگی میکنید، پس احساس نمیکنید رسیدن به ترکیب کامل این و آن به شانس واگذار شده.

موتور و عملکرد

امتیاز: ۱۰

مزایا: ذخیره وزن قدرت و گشتاور اضافی را واقعا محسوس میکند – گیربکس auto در اسپرتترین حالت به اندازه DCT مثبت احساس میشود – گارانتی برای دویدن روی مدارهای A-list سریع با میدان trackday گرانتر دارد

معایب: حالتهای رانندگی زیاد برای سر درآوردن

فنرهای تعلیق سفتتر و mountهای موتور M2 CS آن را در تقریبا همه کاری که میکند sharpتر، rawتر، tinglier و forthcomingتر از M2 معمولی احساس میدهد؛ و به ندرت در هیچ راهی ordinary، در هر مسیری که با آن بروید.

شش خطی خودرو شخصیت perfect-balance خود را واضحتر به کابین vibrate میکند و به خودرو persona dramaticتر از M2 استاندارد میدهد، به محض اینکه آن را fire کنید.

در همان حالت tune که M3 و M4 Competition را نیرو میدهد، به خصوص highly strung به نظر نمیرسد؛ با latency وقتی به گاز پاسخ میدهد مشکل ندارد؛ و تحویل mid range smooth، big-chested، linear و unburstible-feeling فوق العاده را وقتی rev میزند نگه میدارد. همچنین آزادانه خیلی فراتر از ۶۰۰۰ دور در دقیقه کار میکند. پس میتوان آن را تا جایی که روی پیست نیاز دارید extend کرد بدون اینکه برای hook کردن upshift در زمان درست تنبیه شوید؛ و اگر اتفاقا downshift را skip کنید وقتی به پیچ تنگتر نزدیک میشوید picky نیست، از دور پایین به همان اندازه willingly میکشد. موتور belting است.

از نظر pace مطلق، ۵۲۳ اسب بخار و ۴۷۹ پوند فوت CS با ذخیره وزنش احساس میشود نتیجه hikes خروجی حتی بزرگتر باشد. و وزن همچنان طرف این خودرو است وقتی در نظر بگیرید بی ام و دیگر نسخههای دیفرانسیل عقب M4 بزرگتر را به خریداران بریتانیا ارائه نمیدهد؛ و این M2 CS را ۱۵۰ کیلوگرم سبک تر از برادر بزرگترش میکند که تفاوت به اندازه کافی بزرگ است که تقریبا همه جا احساس شود.

روی جاده، خودرو خیلی سریعتر از چیزی است که احتمالا بتوانید خیلی آزاد tap کنید؛ اما نه آنقدر سریع که uncork کردن گاه به گاه کاملا antisocial احساس شود. اما حتی روی پیست، سرعت را با appetite خیلی از trackday fayre گرانتر pile میکند و روی پیستهای بزرگ و پهن با straightهای طولانی و testing گم نمیشود.

در برابر ساعت، این تنها M2 قادر به ۶۲ مایل در ساعت از سکون در کمتر از ۴.۰ ثانیه است. به وضوح خودرویی نیست که BMW M نگران تکان دادن سلسله مراتب عملکرد مدلهای کوپهاش با آن باشد، اگر فقط برای مدتی؛ که دلیل دیگری برای دوست داشتنش است.

سواری و هندلینگ

امتیاز: ۱۰

مزایا: دقت و feedback محسوس بهتر از M2 معمولی – بهبود کنترل بدنه B-road سریع sizable است – هندلینگ پیست sharpened-up آن را exploitableتر و funتر میکند

معایب: فنرهای سفتتر وقتی با لاستیکهای Cup جفت میشوند شرایط خیس را زیاد دوست ندارند

دقت، fluency و feedback tactile ویژگی خیلی از M2 CS روی جاده است. به خیلی راهها، کمبودهای M2 معمولی را address میکند که به نحوی تا حالا فقط glimpses از آنها دیده بودید - اما ناگهان همه را میشناسید.

حتی در سرعتهای عادی، فرمان CS حس، fluency و crispness دارد که M2 استاندارد گاهی فاقد آن است؛ و بنابراین میتوانید خودرو را با دقت confident حداقل چند سطح notional بیشتر هدایت کنید. آن کمی حرکت بدنه squatting اضافی روی دست اندازها که M2 معمولی دارد؟ رفته. CS همه composure و tautness نسبت به stride jauntier و characterfulتر long-wave M2 معمولی است. ورودیهای بزرگ و ناگهانی آن را bristle و grab کمی میکند؛ اما روی lumps و bumps معمولیتر، خیلی چیزها طول میکشد تا disturb شود.

شاسی CS flatter اما keener هم است. روی پیست، خط پیچ را سریعتر از M2 معمولی میگیرد و حتی بیشتر adjustable روی گاز وقتی شروع به تحقیق میکنید چقدر اغلب، چقدر controllably و چقدر indulgently خودرو راهش را slither میکند از یک پیچ.

sophistication زیاد اینجا واضح است. سواری isolated و composed. فرمان nicely weighted و consistent که aggressively quick یا over-assisted احساس نمیشود و اجازه میدهد خودرو را instinctively هدایت کنید. کمکهای راننده unobtrusive که وقتی روشن میمانند زیاد bother نمیکنند - اما همچنین فقط یک flick انگشت از دسترسی برای خاموش کردن از طریق لبه بالای صفحه اطلاعات سرگرمی فاصله دارند.

آیا خودرو میتوانست agileتر باشد؟ قطعا کمی احساس «خودروی بزرگ» بیشتر از نیاز واقعی دارد. آیا معامله کمی از آن grip مطلق، composure و دقت هندلینگ برای posture چرخش playfulتر و engagingتر ارزش داشت؟ ممکن است کمی زیاد از همیشه composed، همه برقی «GTI» گروه فولکس واگن در راوال باشد؛ هرچند خیلی زود است با اطمینان بگوییم.

یک کلمه هشدار درباره انتخاب لاستیک. بی ام و خودرو را روی سه گرید لاستیک ارائه میدهد؛ میشلن پایلوت Cup 2s انتخاب پیش فرض هستند، با لاستیک پایلوت اسپرت در یک انتهای طیف انتخاب و Cup 2 Rs خیلی track-focussed در دیگری. Cupها قطعا عالی خواهند بود روی Brands Hatch خشک برای کسانی که pace track سطح بالا دوست دارند؛ اما خودرو را کمی handful روی mountain pass زمستانی میکنند. پایلوت اسپرتها را برای خودرویی که admirably با هر چیزی که به آن throw کنید کنار بیاید توصیه میکنیم.

مصرف و هزینه‌ها

امتیاز: ۹

مزایا: قیمت درخواست ۹۲ هزار پوندی سخت توجیه شدنی نیست وقتی ریاضی petrolhead را بیرون بیاورید – ۳۵mpg، cruiser نسبتا ساکت وقتی نیاز باشد

معایب: ۹۲ هزار پوند همچنین M4 Competition xDrive میخرد (هرچند خوب کار میکنید اگر مقدار fair روی گزینهها خرج نکنید)

قیمت درخواست ۹۲ هزار پوندی بریتانیا برای بی ام و M2 CS به وضوح آن را ارزان نمیکند. ترمزهای کربن سرامیکی اختیاری اضافه کنید، همانطور که خیلیها خواهند کرد و این خودرویی ۱۰۰ هزار پوندی میشود. اما با توجه به اینکه M2 معمولی با M Race Track Pack بی ام و (سقف کربن، باکتهای اسپرت و غیره؛ که M2 CS عملا استاندارد میگیرد) خودش خودرویی ۷۹ هزار پوندی است قطعا spin مثبتی روی حس ارزش عملکردش میگذارد.

این قطعا pace، desirability و usability زیاد برای outlay پنج رقمی ارائه میدهد. با توجه به کیفیتهای tactile و sensory گسترده جدید و بهبود یافته سطح بالایش به عنوان خودروی راننده - و چقدر fun میتواند روی جاده و پیست باشد - سخت نیست case بسازید که ارزش قیمت stickerش را دارد؛ به خصوص با توجه به چیزی که در ۲۰۲۵ میتوانید روی خودروهای عملکرد واقعا ویژه کمتر forthcoming خرج کنید.

در همین حال، شش خطی خودرو خوشحال در بزرگراه ۳۵mpg settle میکند و ۵۶۰ کیلومتر بین پر کردن باکها میگذارد.