این خودرو 90 کیلوگرم سنگین تر است. سختی آنتی رول بار و نرخ فنرهای عقب 7 درصد افزایش یافته و سقف آن نیز باز و بسته می شود. بفرمایید؛ این ها تفاوت های اساسی میان نسخه کوپه و این آستون مارتین ونکوئیش ولانته هستند.

روزگاری که برداشتن سقف باعث نابودی استحکام خودرو می شد، مدت هاست که گذشته است. سایمون نیوتن، مهندس ارشد آستون، به من اطمینان می دهد که ساختار پایه ای بین نسخه معمولی آستون مارتین ونکوئیش و ولانته اساسا یکسان است.

آستون تخمین می زند که تنها حدود 400 دستگاه از مدل ولانته ساخته خواهد شد. این موضوع برای من، شما و هر کسی که چشم و گوش دارد، یک افسوس بزرگ است.

طراحی داخلی نیز همانند خودروی معمولی است و به همان فلسفه وجودی ادامه می دهد. این یک ابر جی تی دو تنی است که به ابرخودرو پهلو می زند. یک هیولای 5.2 لیتری V12 با عرض 2.0 متر که با فریاد خود سیگنال می دهد: \"اوضاع من بسیار خوب است\".

مدل تست شده: آستون مارتین ونکوئیش ولانته 2025

امتیاز: 9 از 10

آستون مارتین ونکوئیش ولانته

هر آنچه در کوپه دوست داریم، فقط با درام و هیجان بیشتر.

• نکات مثبت: تمام ویژگی های محبوب ونتیج بدون سقف، قدرت عظیمی که به خوبی به جاده منتقل می شود، طراحی خیره کننده
• نکات منفی: حتی در این سطح هم ارزان نیست، چند ایراد جزئی که از خودرویی با این قیمت انتظار نمی رود، صندوق عقب بسیار کوچک و غیرکاربردی

طراحی و استایل

امتیاز بخش طراحی: 9 از 10

ظرافت این خودرو غافلگیرکننده است. مکانیزم سقف موسوم به K-fold (که به دلیل فرآیند تاشوی ظریفش نامگذاری شده) بسیار فشرده جمع می شود تا خطوط زیبای بخش عقب را خراب نکند.

سایمون می گوید شاخص مفصل بندی (معیاری برای وضوح کلام در داخل کابین) با سقف بسته بسیار پایین و عالی است. اگر هنگام رانندگی مسافری داشتم، به راحتی صدای او را می شنیدم، هرچند احتمالا او از صدای جیرجیر سقف کمی آزرده می شد.

این یک قطعه طراحی خیره کننده است. نمایشی است، بله، اما در مقایسه با فراری و دیگران چندان پر زرق و برق به نظر نمی رسد.

سایمون همچنین تاکید دارد که افزایش وزن ناشی از مهاربندی زیر بدنه است که باعث می شود این ونکوئیش بدون سقف حدود 75 درصد از نظر جانبی سفت تر از مدل DBS Volante قبلی باشد. توزیع وزن نیز اکنون به حالت ایده آل 50:50 نزدیک تر شده است.

طراحی داخلی

امتیاز بخش داخلی: 8 از 10

فضای داخلی اساسا نسبت به خودروی معمولی دست نخورده باقی مانده است. این یعنی چیدمان مرتب، متریال گران قیمت و کنترل های فیزیکی برای اکثر بخش ها. دید به بیرون با توجه به ابعاد بزرگ خودرو، بسیار اطمینان بخش است.

سقف در 14 ثانیه باز و در 16 ثانیه بسته می شود. این فرآیند تا سرعت 50 کیلومتر بر ساعت عمل می کند و از راه دور با ریموت خودرو نیز قابل کنترل است.

کار با کلید سقف کمی قلق دارد و به جای یک فشار طولانی، نیاز به چند بار فشردن کلید فلزی است.

با سقف بسته، 219 لیتر فضای صندوق در اختیار دارید (29 لیتر کمتر از کوپه) و وقتی سقف جمع می شود، این فضا به تنها 187 لیتر می رسد. این واقعا کوچک است. شما به سختی می توانید دو کیف دستی کوچک را در آن جا دهید. برای تجربه ای متفاوت در سفر، می توانید به تفریحات کیش هم فکر کنید، اما با این ماشین سفر طولانی با چمدان دشوار است.

در جای دیگری از کابین، آخرین سیستم اپل کارپلی را پیدا خواهید کرد. بازوهای تیم کوک اکنون از صفحه نمایش سرگرمی تا نمایشگر راننده کشیده شده است. گزینه های طراحی مختلفی وجود دارد که همگی مرتب و خوانا هستند.

کنترل های اقلیم در سیستم سرگرمی توسط اپل مدیریت می شوند، اما آستون مارتین غلتک های فیزیکی برای کنترل دما و سرعت فن نیز در نظر گرفته است. با این حال، نمایش دمای هوا همیشه در سمت چپ صفحه نمایش همپوشانی دارد، که باعث می شود در برخی اپلیکیشن ها مثل گوگل مپ، اطلاعات زیر آن دیده نشود. آستون وعده داده که این مشکل را به زودی حل کند.

پیشرانه و عملکرد

امتیاز بخش عملکرد: 9 از 10

824 اسب بخار قدرت و 1000 نیوتن متر گشتاور به این معنی است که رسیدن به سرعت 344 کیلومتر بر ساعت کاملا ممکن است. شتاب صفر تا صد 3.4 ثانیه ای در مقایسه با خودروهای برقی 1000 اسب بخاری امروزی شاید کمی معمولی به نظر برسد. فقط کمی!

وقتی بخواهید، کاملا آرام است و وقتی به آن فشار می آورید، مانند یک فریادکش عمل می کند.

خودروهای برقی فوق سریع باعث می شوند حس کنید دنیا به شکلی بی روح به سمت شما پرتاب می شود. اما با این V12، شما فعالانه همه چیز را پشت سر خود می کشید. به جای یک موج ساکت، با دیواری از صدای بم و گلوئی روبرو هستید. این صدا از موتور می آید و صداهایی که از دهان من خارج می شد، بیشتر قهقهه های ناشی از لذت بود. شاید این بزرگترین تفاوت بین پیشرانه برقی و V12 باشد.

اوج قدرت تا دور 6500 آزاد نمی شود و وقتی می رسد، ضربه ای محکم می زند. مدیریت گشتاور در حالت GT کمک می کند قدرت به صورت خطی در چهار دنده اول منتقل شود.

در حالت های مسابقه ای، اوضاع جدی می شود. رانندگی با این خودرو از آستون مارتین DBS 770 قدیمی یا فراری 812 سوپرفست آسان تر است، اما همچنان باید جرات داشته باشید تا عقربه را به محدوده 7000 دور در جاده های بریتانیا برسانید.

گیربکس ZF با تنظیمات اختصاصی آستون همراه است. گاهی در معکوس دادن کمی تردید دارد، اما در حالت دستی، دستورات پدل شیفت را به سرعت اجرا می کند. ترمزهای کربن سرامیکی نیز عالی هستند؛ بدون لرزش یا صدای اضافه، نیروی متوقف کننده عظیمی فراهم می کنند که بعد از چند ساعت رانندگی به آن عادت می کنید.

سواری و هندلینگ

امتیاز بخش سواری: 9 از 10

حالت های رانندگی نقش مهمی در سواری این خودرو دارند. حالت GT کاملا نرم و راحت است. در حالت اسپرت پلاس، همه چیز سفت تر می شود. با این حال، هنوز در جاده های معمولی کاملا قابل استفاده است.

شاید نخواهم از آن در جاده های تک بانده باریک استفاده کنم، اما در جاده های اصلی با آسفالت مناسب، حس فوق العاده ای دارد؛ پاسخگو، سرگرم کننده و سریع، بدون اینکه باعث کمردرد شود.

مهندس ارشد آستون تنظیمات کنترل کشش 10 مرحله ای خودرو را چیزی شبیه به یک ابزار آموزشی توصیف می کند. قطعا از تخته سیاه بهتر است.

فرمان دهی استثنایی است. ممکن است برخی شکایت کنند که به اندازه فراری سریع نیست، اما اگر از آن دسته افرادی هستید که فکر می کنید کمی کندتر بودن فرمان باعث کنترل بهتر می شود، با ونکوئیش بسیار راحت خواهید بود. دیفرانسیل الکترونیکی بوش نیز به صورت نامحسوس به پایداری خودرو کمک می کند.