آلپاین، حداقل در تجسم قرن بیست و یکمی خود، هنوز یک برند جوان است، اما به سرعت در حال بزرگ شدن است.

اولین گام در نقشه اصلی این بود که همه را با یک خودروی اسپرت متوجه کند: درخشان A110. سپس چیزی قابل دسترس تر ارائه داد: هاچبک داغ A290 مبتنی بر رنو ۵. حالا نیاز به خودرویی دارد که کل خانواده از آن لذت ببرند. این خواهد بود آلپاین A390 جدید.

چون ۲۰۲۵ است، یعنی برقی است و چون باتریها باید در کف بروند، شکل کراس اوور دارد. اما همراه ما باشید، چون این یکی از آن نسخههای کمی limp Esprit Alpine از یک رنو نیست: یک مدل کاملا مستقل آلپاین با یک ترفند خاص در آستینش است – یا بهتر بگوییم، سه تا.

آلپاین A390

جدید اما باکلاس. نیاز به هیجان بیشتر از آن موتورهای تورک وکتورینگ دارد تا واقعا بدرخشد.

نقاط قوت: فناوری پیشرانه جالب و راه حلهای مهندسی – نشانههای طراحی A110

نقاط ضعف: کمی ناشناس و نامتعادل از برخی زوایا

طراحی و مهندسی

مزایا: فناوری پیشرانه جالب و راه حلهای مهندسی – نشانههای طراحی A110

معایب: کمی ناشناس و نامتعادل از برخی زوایا

این داستان کمی دشوار برای آلپاین است، چون برند همه درباره سبکی خودروها است و به عنوان یک کراس اوور برقی، A390… اینطور نیست. پس ظاهرا A390 همه درباره ایجاد حس سبکی A110 از طریق تورک وکتورینگ و تنظیم دقیق سیستمهای کنترل کشش و پایداری (ESC) است.

در عمق، A390 با رنو Scenic E-Tech مرتبط است، اما فقط یک Scenic با سقف شیبدار نیست. به وضوح سعی میکند با کاپوت منحنی، ستون مرکزی و شیشه عقب ویزور شکل از A110 تقلید کند. مطمئن نیستم کار کرده باشد، اما شما قاضی باشید.

مثل تسلا مدل S Plaid و مازراتی گرن توریسمو فولگور، A390 سه موتور دارد – یکی جلو، دو تا عقب.

A390 در دو نسخه GT و GTS میآید. در هر دو مورد، یک موتور آسنکرون جلو و دو موتور دائمی مگنت پشت سر هم عقب وجود دارد.

در GT، همه ۱۳۲ اسب بخار تولید میکنند، هرچند جلویی گشتاور بیشتری دارد، ۱۷۶ پوند فوت؛ عقبها هر کدام ۱۵۶ پوند فوت. GTS سه موتور ۱۵۴ اسب بخار با ۲۲۱ پوند فوت جلو و ۱۹۳ پوند فوت هر کدام عقب دارد.

این اجازه تورک وکتورینگ واقعی میدهد: به جای فقط ترمز چرخ داخلی برای تشویق چرخش، میتواند چرخ بیرونی عقب را overspeed کند. این خودروهای عملکرد برقی به بلوغ رسیدن و کارهایی که هیچ مشابهی در خودروهای احتراقی ندارند.

پولستار سعی میکند تقریبا همین اثر را با پک کلاچ روی محور عقب به دست آورد، اما طبق آلپاین آن راه حل کندتر پاسخ میدهد. علاوه بر این، دو موتور عقب کوچکتر پشت سر هم پایینتر از یک بزرگ هستند، بنابراین کف صندوق پایینتر اجازه میدهد.

باتری هم با Scenic متفاوت است. این کمی بزرگتر و در فرانسه (تا سلولها) ساخته شده و برای تحویل مداوم قدرت کامل حتی تا شارژ پایین توسعه یافته. برخلاف هیوندای آیونیک ۵N، هنوز معماری ۴۰۰ ولت است. با این حال حداکثر سرعت شارژ ۱۹۰ کیلووات میلیونها مایل با هیوندای فاصله ندارد.

درباره هیوندای آیونیک ۵، این رقیب اصلی A390 است، چون فقط ۱۰ سانتیمتر فاصله طولی دارند (هیوندای کمی بزرگتر) و اگر قیمت فرانسه چیزی برای رفتن باشد، مقدار پول بسیار مشابهی طلب خواهند کرد.

تعلیق A390 برای خودروی عملکرد غیرعادی است. اول، آن موتورهای دوگانه عقب. برخلاف اکثر خودروهای عملکرد با توزیع گشتاور عقب محور، A390 لاستیکهای عقب پهنتر ندارد: جلو و عقبها اندازه یکسان هستند. مهندسان میگویند مسیر عقب پهنتر تمام کشش و پایداری لازم را میدهد و داشتن چهار لاستیک یکسان تعویض را آسانتر میکند. GT روی رینگ ۲۰ اینچ با میشلن پایلوت اسپرت EV؛ GTS رینگ ۲۱ اینچ با پایلوت اسپرت ۴S دارد.

آلپاین در زمینههای دیگر هم ساده نگه میدارد: چهارچرخ فرمان ندارد و تعلیق برای حس طبیعی passive است (هرچند تصور میکنم هزینه هم اینجا نقش دارد).

فضای داخلی

مزایا: کیفیت درک شده – اطلاعات سرگرمی – فضای صندوق

معایب: حس تاریک و بسته – فضای پای عقب

داخلی A390 شباهتهای زیادی با رنو Scenic دارد. ممکن است برای خودرویی که قرار است bespoke باشد ناامیدکننده باشد، اما آیونیک ۵N هم اساسا آیونیک ۵ است. آلپاین همچنین کابین A390 را با مواد لوکس تر و فرمان متفاوت بالا برده. Scenic قبلا خیلی خوب است و با چرم آبی نرم خاص آلپاین، این محیط به طور مناسب upmarket احساس میشود. صفحهها همان Scenic هستند، یعنی: intuitive، سریع و full-featured.

صندلیهای باکت hard-back منحصر به آلپاین هستند؛ به اندازه کافی راحتند اما کمی حمایت کم دارند. مشکل بیشتر این است که چقدر داخلی A390 تاریک و بسته احساس میشود. خط کمر بالا و شیشه کم است و این حس در عقب بدتر است، جایی که شیشه privacy نور خیلی کمی راه میدهد و صندلیهای جلو آنچه از جلو میآید را مسدود میکنند. فضای زانو stellar نیست اما فضای صندوق مفیدتر از آیونیک ۵N است.

موتور و عملکرد

مزایا: سطح عملکرد مناسب – قابلیت رانندگی خوب و گزینههای رجن

معایب: حس اولیه پدال ترمز نرم – بدون دنده شبیه سازی شده

با ۳۹۵ اسب بخار در GT و ۴۶۳ اسب بخار در GTS، A390 نسبت به آیونیک ۵N قدرت کمتری دارد اما زمانهای اعلام شده ۰-۱۰۰ کیلومتر ۴.۸ ثانیه و ۳.۹ ثانیه برای دو نسخه هنوز بیش از حد سریع هستند، پس این را نقطه ضعف نمیدانیم.

تا حالا بیشتر وقت را در GTS گذراندیم و سریع یافتیم، بدون شک، اما نه explosively سریع. این به نظر جای خوبی برای آلپاین و به طور کلی کراس اوور برقی اسپرت است.

مثل A290، گاز به خوبی progressive است و یک dial چرخشی روی فرمان برای تنظیم سطح بازتولید ترمزی وجود دارد. چیزی که با هاچبک داغ مشترک نیست سیستم brake-by-wire آن است. آن را روی رنو ۵ و A290 برای حس پدال ترمز firm و consistent دوست داشتیم اما چون A390 پلتفرم متفاوت استفاده میکند، ادغام اینجا خیلی پرهزینه و درگیر بود. در نتیجه پدال ترمز کمی در بالای سفرش نرم احساس میشود هرچند ترمزها وقتی باید به آنها تکیه کنید bite کافی دارند.

آلپاین دیدگاه خودش به صدای EV دارد. دنده شبیه سازی شده ندارد اما صدای مصنوعی ظاهرا از A110 الهام گرفته. مثل خیلی EVها، خیلی شبیه قطار مترو صدا میدهد. خیلی بلند است و زود خاموشش کردم.

سواری و هندلینگ

مزایا: هندلینگ قابل تنظیم روی پیست – سواری نسبتا نرم – هندلینگ خنثی

معایب: کمی ناامیدکننده روی جاده – در نهایت به اندازه امید شفاف در حد نیست – فرمان شیشه ای

آیا شاسی A390 فریاد A110 میزند؟ نه بلافاصله. اول A390 را به عنوان پروتوتایپ روی مدار هندلینگ خیس میشلن راندیم تا حالتهای رانندگی مختلف را کاوش کنیم. اینها برای ایجاد تجربیات متفاوت طراحی شدهاند اما دنیایی از configuration-fest هیوندای آیونیک ۵ N دور هستند. حالتهای Normal، Sport و Track وجود دارد به علاوه حالت Individual که اجازه میدهد چند پارامتر را mix and match کنید اما نمیتوانید با تقسیم قدرت یا تعلیق بازی کنید. مهندسان میگویند ترجیح میدهند چند تنظیم خوب به شما بدهند تا بی نهایت بد.

حالت Normal خیلی normal است. اینجا A390 حتی روی سطح لغزنده چسبندگی خوب پیدا میکند و وقتی تمام شد، به طور طبیعی به understeer ملایم default میشود، با ESC که هر اسلایدی را قبل از توسعه بررسی میکند. حالت Sport توزیع گشتاور را تغییر نمیدهد اما ESC را relax میکند و فرمان را کمی سنگینتر. تفاوت زیاد نیست و خودرو هنوز اگر سعی کنید شیطنت کنید با شما مبارزه میکند.

امتحان هر دو گزینه لاستیک پشت سر هم، جلو را روی پایلوت اسپرت ۴S خیلی keenتر یافتیم.

حالت Track جایی است که جالب میشود، با A390 که شروع به احساس عقب محرک میکند. روی قدرت میچرخد اما playfulترین است اگر روی ترمزها pitch کنید و بعد سخت روی گاز بروید. در این مرحله واقعا تفاوت گزینههای لاستیک را احساس میکنید، با ۴S که bite جلوی خیلی بهتر میدهد و این نوع shenanigans را آسانتر میکند.

تحریک خودرو و دیدن اینکه چقدر اجازه میدهد قطعا سرگرم کننده است اما هیچ وقت کاملا طبیعی احساس نمیشود، چون حتی با ESC غیرفعال (که در هر حالت رانندگی با یک دکمه فیزیکی میتوانید انجام دهید)، همیشه سیستم چهارچرخ محرک second-guessing میکند و شما را از اسلاید وقتی نمیخواهید بیرون میکشد.

بعدا آن را روی جاده در دانمارک امتحان کردیم و روی این جادههای کمتر الهام بخش، A390 مشکل بیشتری برای بیان خودش داشت. فرمان احساس رنو بیشتر از آلپاین میدهد، با حس glassy sub-limit و پاسخهای کمی nervous off-centre. روی هاچبک داغ A290، فرمان وقتی واقعا به آن تکیه میکنید زنده میشود اما حد A390 خیلی بالاتر است و خودرو خیلی بزرگتر، یعنی فرصتهای انجام این کار نادرتر.

سه موتور هم بلافاصله ارزششان را ثابت نمیکنند. حتی در حالتهای Sport و Track (دومی هم پایداری را به تنظیم looseتر میگذارد)، A390 در بهترین حالت خنثی است. هیچ جا نزدیک به playful آیونیک ۵N نیست.

با همه اینها، با رینگهای بزرگ و دمپرهای passive نسبتا خوب سواری میکند. کمی busy و wooden است اما خوب در حد قابل قبول برای مدل اسپرت.

ممکن است روی جادههای متنوعتر، A390 شخصیت لایه دارتری نشان دهد. حتی اگر نشان دهد، قدرت آیونیک ۵N این است که با وجود قابلیت عظیمش، در سرعتهای عادی fun است و امیدوار بودیم تنظیم تورک وکتورینگ A390 بتواند آن را حتی بیشتر ببرد.

مصرف و هزینه‌ها

مزایا: کارایی و برد خوب روی کاغذ – GT باید زیر آیونیک ۵N باشد

معایب: سرعت شارژ استاندارد underwhelming است

قیمتهای بریتانیا هنوز اعلام نشده اما در فرانسه GT خیلی ارزانتر از آیونیک ۵N (€۶۷,۵۰۰/£۵۹,۰۰۰) خواهد بود و GTS قدرتمندتر دقیقا همان هزینه (€۷۸,۰۰۰ یا £۶۸,۰۰۰). این همچنین یعنی خیلی زیر پولستار ۳ و ماکانهای معادل پورشه است.

روی کاغذ هم باید کارآمدتر باشد و با یک شارژ بیشتر برود. GT برای ۳.۳ مایل به کیلووات ساعت رتبه بندی شده، GTS برای ۳.۰ مایل به کیلووات ساعت. این به آنها ۵۵۵ و ۵۰۵ کیلومتر برد میدهد. برای عدد واقعی دنیای واقعی تست بیشتری نیاز است.

سرعتهای شارژ سریع فقط OK هستند، ۱۵۰ کیلووات برای GT و ۱۹۰ کیلووات برای GTS.